Çocuklara yönelik cinsel ve fiziksel taciz/istismar kamuoyunda belirli aralıklarla infial oluşturacak şekilde gündeme geliyor. Kamuoyundaki bu duyarlılık hali yapısal dönüşümler için bir fırsat. Çocukları cinsel, fiziksel ve duygusal istismarlardan korumamız lazım. Çünkü cinsel, fiziksel ve duygusal istismar çocuğun ruhsal haline ve bedenine uzun süreli etkilerde bulunuyor.
İnsan çok karmaşık bir yaratık. Çeşit çeşit insan var. Bir yandan bir yangında çocuklarını kurtarmak için kendisi yanan, boğulan çocuklarını kurtarmak için kendi boğulan babalar var. Öte yandan kendi çocuğuna tecavüzde bulunan, kızını hamile bırakan babalar var.
Spektrumla veya “çan eğrisi modeli”düşünüş biçimi çocuğa yönelik cinsel eylemde bulunan kişiler içinde geçerli. Spektrumun bir ucunda çocuğa karşı cinsel duygular hisseden, cinsellik için sürekli çocuklar arayanerkekler var. Spektrumun bariz baskın tarafında ise çocuğa karşı cinselliği duymaya karşı öğürme ve tiksinme tepkisi verenler var.
Çocuklara karşı cinsel tacizde bulunanların bir kısmı seri katiller gibi. Nasıl seri katiller çok sayıda kurban oluşturuyorlarsa, öldürmenin kendisine karşı güçlü bir arzu duyuyorlarsa ve durdurulana kadar bu öldürme eylemlerine devam ediyorlarsa, çocuklara cinsel tacizde bulunanlar da durdurulana kadar çok sayıda çocuğa tacizde bulunuyorlar. Bu sebeple de aynen seri katiller gibi bulunup durdurulmalılar.
Çocuklara yönelik cinsel tacizi ve olumsuz etkilerini azaltmak için üç etkili müdahale var.
1. Tacizciyi yakalamak ve tekrar yapamaz hale getirmek: Cinsel tacizi yapan kişiler bu eylemi seri katiller gibi tekrarlama eğiliminde. Tacizci eyleminin gizli kalmasını ister. Halbuki tacizcinin yaptığının açığa çıkarılması ve kişinin bunu tekrar yapamaz hale getirilmesi gerek.
2. Tacizden koruma eğitimlerin yaygınlaştırmak:Çocuklara ve ailelere tacizden korunma eğitimlerini toplumun tüm katmanlarına yaygınlaştırmak gerek. Nasıl kırmızı ışıkta geçilmeyeceğini tüm çocuklarımıza öğretiyorsak, tacizciye kanmama, bedenine dokunulmayı kabullenmeme ve hemen bildirmeyi çocuklara öğretmemiz gerekiyor.
3. Tacizin ruhsal ve bedensel etkilerini tedavi etmek:Çocuklukta taciz ve şiddete maruz kalan çocukların bir dizi ruhsal rahatsızlık geliştirdiklerine yönelik açık tıbbi kanıtlar var. Depresyon, Travma Sonrası Stres Bozukluğu, Bedensel belirtiler ve Disosiyatif Kimlik Bozukluğu bunların bazıları. Maalesef çocuklukta tacize uğrayan kişiler bir de oluşan psikiyatrik hallerin etkili tedavi edilmemesine bağlı ikinci bir mağduriyetleri oluşabiliyor.
1-Tüm dünyada var:Böyle şeyler bizim ülkemizde görülmez demek büyük yanılgı. Sigmund Freud Viyana’da hastalarının anlattıkları çocukluk çağı tacizlerini toplantıda diğer hekimlere anlattığında, “Böyle şeyler bizim toplumumuzda olmaz”tepkisini vermişlerdi. Freud kabul görmeyen hikayeleri daha sonra çocukların fantezileri olarak adlandırmaya başladı. Bu büyük hata neredeyse 100 yıl çocukluk çağı tacizlerinin görülmemesinin nedenlerinden biri oldu. Zamanın Viyanalıları gibi tepki vermek büyük yanılgı.
2-Tüm toplumsal gruplarda var:Nasıl bizim ülkemizde olmaz demek büyük yanılgı ise, benim toplumsal grubumda olmaz demek de bir o kadar büyük yanılgı. Çocuklara cinsel taciz tüm etnik kimliklerde, tüm mezhep gruplarında, dindarlar veya ateistlerde, muhafazakâr veya laiklerde, sağcılarda veya solcularda, zenginler arasında ve fakirler arasında görülür.
3- Durdurmak için tüm imkanlar kullanılmalı: Çocuklara yönelik cinsel ve fiziksel istismarla baş etmek için tüm toplumsal gruplar, dini ve laik tüm kurumlar, dini veya laik söylemler eş zamanlı harekete geçmeli, tüm imkanlar eş zamanlı kullanılmalıdır.
