Türk kadını milletvekili olabilmek için ilk adımı 1923 yılında Nezihe Muhiddin önderliğinde attı
Muhiddin, Türkiye'nin ilk kadın partisi olan Kadınlar Halk Fırkası'nı kurma girişiminde bulundu
Ancak kadınların henüz seçme ve seçilme hakkının olmaması sebebiyle bu parti kurma girişimi yarıda kaldı
Kuruluşuna izin verilmeyen Kadınlar Halk Fırkası, Türk Kadınlar Birliği olarak bir yardım kuruluşu olarak örgütlenmek zorunda kaldı
Türk kadınının siyasi hayata katılmak istemesi o dönemde bazı kesimler tarafından tepkiyle karşılandı
Meclis'te ve basında "erkek gibi milletvekili olmak istiyorlarsa erkek gibi cephede de savaşsınlar" deniyordu
Uzun yıllar boyunca Türk kadınının siyasi hayata katılmak için hazır olup olmadığı ve bunun gerekliliği tartışıldıktan sonra bu alanda ilk adım 1930 yılında atıldı
Kadınların belediye seçimlerinde seçme ve aday olma hakkı 3 Nisan 1930’da Belediye Kanunu'nun kabul edilmesiyle tanındı
1933 yılına gelindiğinde Köy Kanunu’nunda yapılan değişiklikle kadınlar artık muhtar ve heyetlerine seçme ve seçilme hakkına da sahip oldu
Kadınlara milletvekili seçme ve seçilme hakkını veren yasal düzenleme, 1934 yılında Anayasa ve Seçim Kanunu’nda değişiklik yapılması sonucu gerçekleşti
5 Aralık 1934 tarihinde görüşülen öneri Meclis'te kabul edildi
Böylece Türk kadınları 22 yaşında seçme, 30 yaşında seçilme hakkına sahip oldu
Türkiye’de kadınların katıldığı ilk genel seçimler, 8 Şubat 1935 tarihinde yapılan seçimlerdi
Bu seçimlerde 17 kadın milletvekili TBMM’ye girdi
1936 yılı başında boşalan milletvekillikleri için yapılan ara seçimlerde meclisteki kadın milletvekili sayısı 18’e yükseldi