Þehit Yahya Sinvar'ýn vasiyeti ortaya çýktý: Mücadelemiz geçici deðil kanýmýzýn son damlasýna kadar…

16 Ekim'de katil Ýsrail ordusunun düzenlediði saldýrýlarda Hamas lideri Yahya Sinvar, þehit oldu. Ýþgalci Ýsrail'in paylaþtýðý dron görüntülerinde þehit Sinvar'ýn þehadetine kadar soykýrým ordusu karþýsýna mücadele etmeye devam ettiði görüldü.

Hamas tarafýndan þehit olduðu doðrulanan Sinvar'ýn kaleme aldýðý vasiyeti ortaya çýktý. Vasiyetin Han Yunus Zekat Komisyonu Baþkaný Dr. Cemil Ebu Bilal'in duyurduðu iddia edildi.

Ýþte Yahya Sinvar'ýn vasiyeti:

Ben, gurbeti geçici bir vatana, hayali ise sonsuz bir mücadeleye dönüþtüren mülteci çocuðu Yahya... Bu satýrlarý yazarken, hayatýmda geçen her aný hatýrlýyorum: çocukluðumun dar sokaklarýný, uzun hapis yýllarýný ve bu topraklarda dökülen her damla kaný düþünüyor; hatýrlýyorum.

1962 yýlýnda, Filistin'in yýrtýk bir hafýza ve siyasetçilerin masalarýnda unutulmuþ haritalardan ibaret olduðu bir dönemde, Han Yunus Mülteci Kampý'nda doðdum. Hayatýný ateþ ve küller arasýnda örmüþ bir adamým ve iþgal altýnda yaþamanýn sadece sürekli bir hapishane anlamýna geldiðini erken yaþta fark ettim. Çocukluðumdan beri biliyordum ki, bu topraklarda hayat sýradan deðildir. Burada doðan, kalbinde kýrýlmaz bir silah taþýmalý ve özgürlüðe giden yolun uzun olduðunu anlamalý, bilmelidir.

Vasiyetim buradan baþlýyor, iþgale karþý ilk taþý atan o çocuktan öðrendim ki o taþlar, dünyaya yaralarýmýz karþýsýnda sessiz kalanlara karþý söylediðimiz ilk sözlerdir. Gazze'nin sokaklarýnda öðrendim ki insan, yaþýyla deðil, vataný uðruna yaptýðý fedakarlýkla ölçülür. Hayatým da böyle geçti: hapishaneler, savaþlar, acý ve umutla dolu bir hayat.

"KORKU NEDÝR BÝLMEDÝM"

1988 yýlýnda ilk kez hapse girdim ve ömür boyu hapis cezasýna çarptýrýldým, ancak korku nedir bilmedim. O karanlýk hücrelerde, her duvarda uzak bir ufka açýlan bir pencere ve her demir parmaklýkta özgürlük yolunu aydýnlatan bir ýþýk gördüm. Hapishanede sabrýn sadece bir erdem deðil, acýmasýz bir silah olduðunu öðrendim, denizi damla damla içmek gibi.

"MÜCADELEMÝZ GEÇÝCÝ DEÐÝL KANIMIZIN SON DAMLASINA KADAR..."

Vasiyetim þudur: Hapishanelerden korkmayýn, onlar sadece özgürlüðe giden uzun yolumuzun bir parçasýdýr. Hapishane bana özgürlüðün sadece çalýnmýþ bir hak olmadýðýný, acýdan doðan ve sabýrla þekillenen bir fikir olduðunu öðretti. 2011'de "Vefa-ül Ahrar" anlaþmasýyla serbest býrakýldýðýmda, artýk eskisi gibi deðildim; inancým güçlendi ve yaptýðýmýz þeyin sadece geçici bir mücadele deðil, son damlamýza kadar taþýyacaðýmýz bir kader olduðunu anladým.

Vasiyetim þudur ki: Silaha, pazarlýk konusu olmayan onurunuza ve ölmeyen hayalinize sýmsýký sarýlýn. Düþman, bizi direniþi býrakmaya, davamýzý sonu gelmeyen bir müzakereye dönüþtürmeye zorluyor. Ancak size diyorum ki: Haklarýnýz üzerinde pazarlýk yapmayýn. Direniþ sadece taþýdýðýmýz bir silah deðil, her nefeste Filistin'e olan sevgimizdir; kuþatma ve saldýrýya raðmen var olma irademizdir.

"ÞEHÝTLER KANLARIYLA BÝZE ÖZGÜRLÜK YOLUNU AÇTILAR"

Vasiyetim þudur: Þehitlerin kanýna sadýk kalýn, bize bu dikenli yolu býrakanlar... Onlar kanlarýyla bize özgürlük yolunu açtýlar, siyasetin hesaplarýnda ve diplomatik oyunlarda bu fedakarlýklarý boþa harcamayýn. Biz, öncekilerin baþlattýðýný tamamlamak için buradayýz ve ne pahasýna olursa olsun bu yoldan sapmayacaðýz. Gazze, her zaman direniþin baþkenti ve Filistin'in hiç durmadan atan kalbi olmuþtur ve olmaya da devam edecektir.

2017 yýlýnda Hamas'ýn Gazze'deki liderliðini devraldýðýmda, bu sadece bir iktidar geçiþi deðil, taþla baþlayýp tüfekle devam eden bir direniþin sürekliliðiydi. Her gün halkýmýn çektiði sýkýntýlarý hissediyordum ve özgürlüðe doðru attýðýmýz her adýmýn bir bedeli olduðunu biliyordum. Ancak size þunu söylüyorum: Teslim olmanýn bedeli çok daha büyüktür. Bu yüzden topraðýnýza, köklerin topraða sýmsýký sarýldýðý gibi sarýlýn, çünkü yaþamaya karar vermiþ bir halký hiçbir rüzgar söküp atamaz.

"DÜÞMAN HÝÇBÝR ZAMAN ÝNSAN AYRIMI YAPMAZ"

Aksa Tufaný mücadelesinde, bir grup ya da hareketin lideri deðildim; özgürleþmeyi hayal eden her Filistinlinin sesi oldum. Direniþin sadece bir tercih deðil, bir görev olduðuna inanýyordum. Bu mücadelenin Filistin direniþinin kitabýnda yeni bir sayfa olmasýný, hiziplerin, guruplarýn birleþmesini ve herkesin düþmana karþý tek bir saf oluþturarak ayakta durmasýný istedim. Düþman, hiçbir zaman bir çocukla bir yaþlý arasýnda ya da bir taþla bir aðaç arasýnda ayrým yapmadý.