Kazakistan Ulusal Tarım Araştırma Üniversitesi Kimya Mühendisliği Bölümünde okuyan 19 yaşındaki Emir Belli, ıspanağın çürümüş kısmından faydalanarak polimer üretmeyi başardı. 2,5 yılda gerçekleştirdiği 200'den fazla deney sonucunda tekrardan yeşerebilen plastik üretmeyi başaran Belli, doğada çözülebilen ve tekrar yeşeren plastik üretti. Belli, ıspanak atığından ilk olarak kaşık ve kapak imal etti. İçerisine konan tohumlar sayesinde çeşitli bitkilere dönüşüyor. Avrupa Birliği proje yazım eğitimi alan Belli, başarı hikâyesini AKŞAM'a anlattı.
Belli şunları söyledi: "Bir gün hafta sonu arkadaşlarımla birlikte Eminönü vapuruna binerek çok ilginç bir görüntüye şahit oldum. İnsanlar pet şişeyi çöp yerine denize attığını fark ettim. Hemen eve koştum acilen doğa kirliliğine çözüm bulmam gerektiği düşüncesiyle internetten baktığım araştırmalarla biyoplastik terimine rastlarım. Daha önceden bu alanda çalışma yapan hocalara ulaştım. Neler yapabilirim bu alanda plastik kirliliğini ortadan kaldırabilirim diye düşünmeye başladım. Annem ıspanağı severdi ve sık sık yapardı. Bir seferinde anneme neden devamlı ıspanak yediğini sorduğumda bana midesine iyi geldiğini ve bağışıklık sistemine iyi geldiğini söyledi.
Ispanak üzerine yaptığım araştırma sonucunda bu bitkinin fizikokimyasal karakterinde selüloz kısmını tespit ettim. Biyolojik olarak suyla ıspanak ince bağırsakta sindirilebiliyordu. Ben de selülozu biyoplastik ürünlerde kullanıldığını görünce Ispanağa olan ilgim daha da arttı. Dünyadaki çalışmaları incelediğimde bu alanda çalışma yapan kimsenin olmadığını görünce sevindim. Tam 3 ay boyunca pek çok makale okudum. Sonraki süreçlerde üniversitelerden eğitimler aldım. Polimer ile organik kimya alanında annemin mutfağını kullanarak gece geç saatlere kadar deneysel çalışmalar yaptım. Bu malzemeleri tedarik ederken aslında kendim evde katı sabun ürettim. Eminönü ve çeşitli semtlerde ürettiğim katı sabunları satarak elde ettiğim gelirlerle laboratuvar malzemeleri aldım. Çalışmam için bitkisel enzimler geliştirdim.
Ardından etüv yani fırın denilen cihazım olmadığı için annemin fırınını kullanarak polimerlerimi elde etmeye devam ettim. 1 yıl büyük bir imkânsızlık sonunda kendi projemi kanıtlayarak çeşitli üniversitelerin desteğini almayı başardım. Laboratuvar da çalışma fırsatı elde ettim. 6 ay boyunca yaptığım laboratuvar çalışması sonucunda ise olumlu sonuçlar ortaya çıktı. Kazakistan Ulusal Tarım Araştırma Üniversitesi'nin Hükümet Burslarına başvurdum. Burslu lisans eğitimi almaya başladım. Kazakistan'da yaptığım deneyler sonucunda ıspanak atıklarından plastik elde etmeyi başardım. Projemdeki en büyük amaç aslında elde ettiğim polimerin yeşerebilir olmasıydı. Doğada 2 hafta içinde çözülen plastik ile ilgili Almanya, Türkiye ve İrlanda'da araştırma enstitülerinde testler gerçekleştirildi."
"Başarı imkânsızı başarmaktır" diyen Emir Belli, "İnsanların yapamazsın dediği anda onlara inat daha çok çalışmaktır. Bu özveriyi göstermek isteyen arkadaşlarıma şunu söyleyebilirim inanmak başarmanın yarısıdır. Ben kendime güvendim ve başardım. Anne babalar çocuklarından mükemmeliyetçilik beklerler. Çocuklar da en önemlisi kendi yeteneklerini kendileri fark etmelilerdir. Anne baba karar alıcı değil daha çok yönlendirici olmalı" ifadelerini kullandı.