Yeni Zelanda'nın güney adasında bulunmuş Haast kartalının yaklaşık günümüzden 500 yıl önce soyu tükenmiştir.
Haast kartalı 18 kg ağırlığa, 3 metre kanat açıklığına sahipti.
Haast kartalının fosilleri, 1871'de Yeni Zelanda Canterbury Müzesini kuran alman asıllı Yeni Zelandalı paleontolog Julius Haast tarafından keşfedilmiştir.
Birincil besin kaynakları adadaki en büyük hayvanlardan biri olan moaydı.
Haast kartalları, büyük uçamayan kuşları avlayabiliyorlar ve hatta genç moaları kaldırabiliyorlardı.
Kartalın hikayeleri ve tasvirleri, muhtemelen 1200 ile 1300 yılları arasında Polinezya'dan geldikten sonra Yeni Zelanda'da yaşayan yerliler olan Māori halkının folklorunda ve sanat eserinde ortaya çıktı.
Kartalın çoğunlukla kuşları avladığı bilinirken, yırtıcı hayvanın Māori kabilelerine de saldırmış olabileceğine inanılıyor.
Haast kartalının son üyesinin tahmini olarak 1400'lerde öldüğü düşünülmektedir.