'Her şey için gerçekten üzgündüler. Başkanla bire bir görüşmem söylendi. Benden paylaşımı silmemi istedi. Ona, bunu yapmayacağımı söyledim. Bu benim fikrim ve böyle düşünüyorum. Özgür bir dünyada yaşıyoruz, konuşma özgürlüğüm var ve fikrimi söyleyebilirim'

'Ben de şampiyon olmak istiyordum ama bu noktada önemli olan insan sağlığı. İnsanların hayatı söz konusu. Koronavirüsünün üstesinden gelmek için elimden gelen yardımı yapmaya hazırım. Futbol oynayarak küresel duruma destek verdiğimizi düşünmüyorum. Futbol oynamanın doğru olduğunu düşünmüyorum'

'UEFA futbolu erteledi. Türkiye'de neden hala oynanıyor? Hiç doğru değil. Trabzonspor, beni düşünmedi ve umursamadı'

Trabzonspor'dan haftalık 35 bin pound maaştan vazgeçen Obi Mikel, ayrılık kararı sonrası Chelsea'nin Surrey'deki eğitim sahasının yakınında bulunan evine gittiğini, burada eşi ve iki kızıyla bir araya geldiğini söyledi.: 'Kulübe çocuklarımı görmem gerektiğini anlattım. Beni her sabah aradılar, telefonda ağladılar, arkadaşlarının neden oyun günü için gelmediğini, neden sokakta kimseye dokunamadıklarını merak ediyorlardı. Her sabah çocuklarıma yalan söyledim, panik yapmamaları için koronavirüs hakkında hikayeler uydurdum.'

'Eve dönersem rahatlarlardı, bunu biliyordum. Çünkü babalarının evde olduğunu göreceklerdir. Kulübe 'Sözleşmemden vazgeçmeye hazırım. Ailemle birlikte olmak, dünyanın doğru şeyi. Herkesin evde kalması gerekiyor, ne gerekirse yaparım' dedim. Bu hareketim sonrasında ekonomik olarak darbe aldım ama ailem için her kuruşa değer. Çocuklarımı mutlu ve iyiler. Birlikte yaşayacağımızı bilmek; bu virüsü yenebilmemizin tek yolu. Ailenizle evde olmak, ailenize, komşunuza bakmak...'

Londra'ya döndüğümde inanılmazdı. Kız arkadaşım bütün hafta İngiltere sınırlarının kapanması ve ülkemize geri dönememe ihtimalim yüzünden paniğe kapılmıştı. Bunun aylarca sürdüğünü düşünün. Aileme yardım etmek için çocuklarımı göremeyecektim! Tanrı onlara bir şey olmasına izin vermedi ama ben orada değildim. Bu fedakarlığı yapamazdım, onları yalnız bırakamazdım.

Sarılmadan önce eve gelip duş almak, kıyafetlerimi ve her şeyi değiştirmek zorunda kaldım. Türkiye'de test edilmedim ya da farklı bir kontrolden geçmedim.. Onlara dokunmadan önce doğru şeyleri yaptığımdan emin olmalıydım.

Türkiye'de salı günü rakam 47'ye çıktı. Bu durum devam ederse, Türkiye'de güvende olamayacaktım. Kendimi ufak çaplı karantinaya aldım. Antrenmana gittim ve sonra eve geri döndüm. Eve gelene kadar yaptığım şey bu. 

Her hafta çok iyi işler yapıyordum. Takım kazanıyordu, ligin en iyisiydik. İyi oynuyorduk. Orada futbolun tadını çıkarıyordum. Ligi kazanma şansımız oldu ama ben doğru olanı yapmak için her şeyden vazgeçtim.

Trabzonspor'a geri dönmek mi? Böyle bir ihtimal yok. Çünkü onlar bu süreci iyi yönetemedi. Bazen hayatta kendimize bakmalı ve neyin daha önemli olduğunu sormalıyız. Kiminle arkadaş olmak istiyorum? Başım beladayken ya da başka zaman bana kim bakacak? Yaşanan durumla nasıl başa çıktıklarını gördükten sonra tekrar Trabzonspor'a dönmeyi düşünmüyorum.

Umarım teklifler alırım. Her şey bittiğinde, herkes işe geri döndüğünde, ben de sahaya geri döneceğim, o zaman her şey normalleşecek. En kısa zamanda sahada olmak istiyorum. Ama önce bu virüsü yenmeliyiz. Bir sonraki hikayemi dört gözle bekliyorum. Nerede olacağımı bilmiyorum. Belki İngiltere'deki evime daha yakın olmak istiyorum. Ama ne olacağını göreceğiz. En iyi seçeneği değerlendireceğim ve oraya gideceğim. Bu arada, kızlarım beni formda tutmaya yardımcı olacak. Ben de spor yapacağım ve eğer yapabilirsem, biraz dışarıda koşacağım.