NASA: Dünya'ya bir göktaþý çarpmasýna karþýn tamamen hazýrlýksýz durumdayýz
ABONE OL
Nuth konuþmasýna þöyle devam ediyor; NASA’nýn her gece yaklaþýk beþ yeni göktaþý tespit etmesiyle birlikte, keþfedilecek hala bir sürü þey bulunuyor ve eðer bunlardan bir tanesi beklenmedik bir þekilde bizi enselerse, elimizde bulunan tek seçenek, en kötüsü için hazýrlanmak olacak.
 
Belki de en tedirgin edici olan þey, bu beklenmedik göktaþlarýný, Dünya’ya yaptýklarý en yakýn geçiþlerinden günler veya haftalar önce tespit ediþimizden bahsetmiyor oluþumuz; bir tür ‘yoldan saptýrma’ müdahalesini tamamlamak yýllar sürüyor, bu yüzden eðer daha iyisini baþaramazsak, geriye kalan tek þey, kitlesel tahliyeyi düþünmek.
 
Açýk konuþmak gerekirse, esas itibariyle Dünya, devasa göktaþlarý ve kuyrukluyýldýzlar karþýsýnda düdük gibi kalýyor.
 
Fakat Alan Yuhas’ýn The Guardian gazetesi için bildirdiði üzere, son yýllarda iki tane “yakýn karþýlaþma” yaþandý: birisi 1996 yýlýnda Jüpiter ile bir kuyrukluyýldýz çarpýþtýðý zaman; ve diðeri de 2014 yýlýnda, en yakýn komþumuz olan Mars’ýn çok yakýnýndan geçtiði zaman.
 
Bilim insanlarý, 2014 yýlýndaki kuyrukluyýldýzý, Mars’ýn yanýndan hýzla geçmeden 22 ay önce tespit ettiler. Fakat Nuth, eðer kuyrukluyýldýzýn yolu üzerinde Mars deðil de Dünya olsaydý, bu konuda herhangi bir þey yapmak için bu süre zarfýnýn bile yeterli olmaktan çok uzak olacaðýný söylüyor.
 
“Eðer yüksek güvenilirliðe sahip uzay araçlarýný zamanlamayý ve onlarý fýrlatmayý düþünürseniz, bir uzay aracýný fýrlatmak beþ yýl alýr,” diyor. “Bizim toplam 22 aylýk bir uyarý süremiz vardý.”
 
NASA, iki yýl kadar kýsa bir süre önce sadece bir bilim insanýnýn atandýðý bir Gezegen Koruma Bürosu kursa da, Nuth, göktaþlarýný yakýndan takip etmek amacýyla, kuyrukluyýldýz tehditlerini geniþ oranda görmezden geldiðimizi söylüyor.
 
Planetary Derneði’ne göre, 1.5 kilometre veya daha geniþ olduðu tahmin edilen Dünya yakýnýndaki göktaþlarýnýn ve kýsa dönemli kuyrukluyýldýzlarýn (200 yýldan daha az yörünge dönemlerine sahip) kabaca yüzde 60’ýný keþfettik.
 
Peki çözüm ne?
 
Toplantýda da bulunmuþ olan Nuth ve takýmý, NASA’nýn þimdi bir önleme aracý inþa etmesini ve bunu her ihtimale karþý depoda tutmasýný öneriyor.
 
Ayrýca, NASA’nýn göktaþý veya kuyrukluyýldýza doðru fýrlatýlabilen “basit bir gözlemci uzay aracý” inþa etmesini öneriyorlar ve bu sayede onlarýn yörüngesi, hareketleri, þekli ve dönüþ açýsý hakkýnda önleme aracýna daha iyi bir fikir verebileceklerini söylüyorlar.
 
“Diðer bir deyiþle bu, o kuyrukluyýldýzý Dünya’ya çarpmaktan saptýrma konusunda en yüksek etkiyi ve en yüksek olasýlýðý elde etmemiz amacýyla nerede en etkili sonucu alacaðýmýzý söyler,” diyor.
 
Nuth, eðer bize doðru yaklaþan bir cisim tespit edersek ve depoda zaten iþlevsel olan bir önleme aracýmýz varsa, bunu bir yýl içinde fýrlatabileceðimizi ve bunun da onu yoldan saptýrmak için yeterli olabileceðini söylüyor.
 
“Bu durum, Güneþ gibi, gözlemlenmesi zor olan bir yerden gelen sinsi bir göktaþý ihtimalini azaltabilir,” diyor.
 
Fakat, uzay aracýný inþa etmeye bir tehdidi tespit ettikten sonra baþlarsak, fazla umudumuz olmayabilir.
 
Guth’ýn takýmýndan olmayan ve Los Alamos Ulusal Laboratuvarý’nda bir bilim insaný olan Cathy Plesko, The Guardian’a konuþarak, bu saptýrma süreçlerinin gidebileceði iki yolun bulunduðunu söylüyor: ya bir uzay aracýný nükleer bir savaþ baþlýðýyla donatýrýz, ya da “kinetik bir çarpma aygýtý” inþa ederiz; yani temel olarak, devasa bir savaþ topu.
 
“Savaþ topu teklonojisi aslýnda çok iyi bir teknolojidir ve yüksek hýzdaki bir nesnenin önünü kesmek, güçlü patlayýcýlardan aslýnda daha etkili bir þekilde sonuçlanýr,” diye konuþuyor.
 
Ayrýca, kimsenin hakkýnda konuþmak istemediði bir miktar belirgin bir sorun da var, çünkü uzayda çok fazla büyük nesne dolaþtýðý için, ister yakýn zamanda olsun ister pek çok yüzyýl sonra olsun, bir noktada darbe alacak olmamýz neredeyse kaçýnýlmaz bir durumdur.
 
Guth, devasa göktaþlarýnýn veya kuyrukluyýldýzlarýn (týpký uçmayan dinozorlarýn saltanatýný sonlandýranlar gibi) son derece nadir olduðunu söylüyor, fakat onlar için hazýrlýk yapmamýz gerektiði kesin.
 
“Bunlar, yok oluþ seviyesi türündeki olaylardýr. Dinozor öldürücüler gibi þeyler hakkýnda konuþtuðunuzda, muhtemelen 50 ila 60 milyon yýl uzaklýktadýrlar,” diyor.
 
“Tabii ki, vademizin dolduðunu söyleyebilirsiniz,” diye þaka yapýyor, “fakat bu durum þu noktada geliþigüzel bir tahminden ibaret.” 
 
Kaynak: ScienceAlert