Yazar ve şair Mevlana İdris Zengin, 56 yaşında Kahramanmaraş'ta vefat etti. Bir süredir yoğun bakımda tedavi gören Mevlana İdris'in vefatını kardeşi sosyal medyadan duyurdu. Yazdığı şiirlerle hafızalarda yer eden yazar, Sufi İle Pufi gibi çocuklar için hikaye kitapları da kaleme aldı. Peki Mevlana İdris Zengin kimdir, nereli? İşte hayatı ve şiirleri
MEVLANA İDRİS ZENGİN VEFAT ETTİ
Yaşadığı kalp rahatsızlığının ardından ameliyat geçiren ve ardından bir süredir yoğun bakımda tedavi altında olan Zengin'in vefatını, kardeşi yazar Salih Zengin, sosyal medya hesabından duyurdu.
Zengin mesajında, "Müslüman, insan, şair, yazar ve çocukların dostu, sevgili abim Mevlana İdris bu gece Kahramanmaraş'ta tedavi gördüğü hastanede Rabbine kavuştu. Allah'ım onu meleklerle karşılayıp cennet bahçelerinde ağırlasın. Acımız tarifsiz. Hepimizin başı sağ olsun" ifadelerini kullandı.
MEVLÂNA İDRİS KİMDİR?
Mevlana İdris Zengin, 1966 yılında Kahramanmaraş, Andırın'da doğdu. 1989 yılında İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nden mezun oldu.
İkindiyazıları, Diriliş, Dergâh, Albatros, Geniş Zamanlar ve Gerçek Hayat gibi birçok dergi ve gazetede, şiir, hikâye ve denemeleri yayımlandı.
Çocuk Yayınları Danışma ve Yayın Kurulu üyeliği de yapan yazar, yazdığı çocuk kitaplarıyla 1987'de Gökyüzü Yayınları Çocuk Edebiyatı Ödülü, 1998'de Türkiye Yazarlar Birliği Çocuk Edebiyatı Ödülü aldı. "Tuhaf Adamlar" serisindeki kitapları Almanya'daki bir yayınevi tarafından 9 dünya diline çevrilerek yayına hazırlandı.
Mevlana İdris Zengin, ayrıca "Asla ve Daima Nuri Pakdil" isimli bir belgeselin metnini yazdı ve konsept danışmanlığını yaptı. Belgesel TRT'de 2010'da yayınlandı.
Sezai Karakoç'un şiirlerinden yola çıkarak yaptığı "Gül Sesleri" isimli şiir belgeseli de 2012'de Diyarbakır'da yapılan "Uluslararası Sezai Karakoç Sempozyumu"nda gösterilen Zengin'in, şimdiye kadar Farsça, Almanca, Arapça, Urduca, Macarca dillerine bazı kitapları çevrilerek, okurların beğenisine sunuldu.
KIMSE CEVAP VERMEDI
Yani ben ölmeli miyim anne
Şarkılar söylemeden
Yeryüzünü bilmiyorum gökyüzünü bilmiyorum
Uçurtma uçurmadan ve daha yürümeden
GECE
Geçenlerde bir şüphe
Düşüverdi içime
Ya ölürsem bu gece
Bu şüphe kıldan ince
Bir şey koydu içime
Uyumadım o gece
Fakat ben öleceğim
Ne kesin bir gerçek bu
Bana öğretti gece
BEN BIR ÇOCUĞUM
Ben bir çocuğum gözlerim mavi
Gökyüzüyle kardeşim
Biliyor musunuz
Üzülünce ağlarım
Gökten de yağmur yağar
Ne sanıyorsunuz
BENI YANLIŞSIZ SAKLA
Saate baktım yirmibeş yaşındayım
Geç kalmadım tanrım yeniden inanmaya
Aşka geç kalmadım
Ardında yıkık şehirler ve leylaklar bırakan
Bir cümle dudaklarımı geçip beni ihlâl etti
Saate baktım müthiş bir yenilme vaktindeyim
Sevgilim
Ben nerede yağmur yağarsa orada şemsiye kırmanın kitabıyım
Ve en güzel cümlen sensin
Saate baktım buzlar ve çiçekler arasındayım
Gömleğim asyaya düşerken
Beni yanlışsız sakla bu son görünüşüm
BIRINIZ AKŞAM OLSUN
Biriniz bir kaç yıldız taksın gökyüzüne
Biriniz çay hazırlasın
Biriniz akşam olsun
İçinizde atların öldüğü müzik susunca
Biriniz çocukluğuna sarılıp kuyuya insin
Biriniz onun uzattığı şiiri okusun
Ağlamak gerekiyorsa biriniz ağlasın
Biriniz akşam olsun yeniden
Biriniz yağmuru dansa kaldırsın