‘Kýzlarýmýz geleceðimizin teminatý’
Yetiþtirme yurtlarýnda büyüyenler için 18’inci yaþ günü korkuyu beraberinde getirir çünkü kendi ayaklarý üzerinde durma vakti gelmiþtir. Bu yurtlarda yetiþen gençler tam “Þimdi ne olacak?” dediði anda ellerinden KADEM tutuyor.
Dört genç kýzla tanýþtým geçen gün. Iþýl ýþýl! Aydýnlýk. Çalýþkan ve yetenekli, gayet de neþeli. Yetiþtirme Yurtlarý’nda geçmiþ çocukluk yýllarýnýn önemli bir bölümü. Liseye baþlamýþlar ama çeþitli sebeplerle okul bitmemiþ. Reþit olunca yurtta kalma imkaný da ortadan kalkacak. Pekiyi þimdi ne olacak? Ýþ? Ev? Eðitim hayatý? ‘Geleceðe Ýþbaþý’ projesi iþte tam bu kýzlar için düþünülmüþ. Kadýn ve Demokrasi Derneði (KADEM) projeyi oluþturmuþ, ÝþKur ile Aile Ve Sosyal Politikalar Bakanlýðý Ýstanbul Ýl Müdürlüðü ortaklýk kurmuþ. Özel sektör de destek veriyor. Hem pratik hem duyarlý üstelik gayet sýký bir kadýn ortaklýðý bu! Önce yurtlarda kalmaya devam eden 16-18 yaþ arasýndaki genç kýzlara mesleki eðitim konusunda teklif sunuluyor. Kabul etmeleri halinde eðitim dönemi baþlýyor. Bugüne kadar Biliþim Teknolojileri, Turizm-Otelcilik, Týbbi Sekreterlik ve Bilgi Belge Yönetimi alanlarýnda eðitim almýþlar. Proje ikinci dönemini tamamladý, üçüncü etaba hazýrlanýyor. Eðitim ve istihdam için yüz aðartýcý bu iþin sahibi olan KADEM adýna Baþkan Doç. Dr. E. Sare Aydýn’la ve kimi stajýný yapan, kimi çoktan kadrolu iþine geçmiþ olan genç kýzlar; Yelcan, Kader, Fatma ve Afganistanlý Nagina ile konuþtum. Çünkü bu baþarý ve bu hayat onlarýn ortak kaderi.
NEGÝNA HABÝBÝ
ALLAH HER ÜLKEYE BÖYLE BÝR LÝDER VERSÝN
Ýki sene önce Afganistan’dan geldik Türkiye’ye. Ülkemizde savaþtan da beter bir durum var. Annem yok. Kardeþlerim ve babamla geldik. Ama babam hastalandý ve Allah’ýn rahmetine yürüdü. Kardeþlerimden ikisi baþka ülkede, aðabeyim ise Ýstanbul’da. Kendi ülkemde lise eðitimimi tamamladým, hatta üniversiteye gitmek üzere hazýrlanýyor, bilgisayar mühendisi olmak istiyordum. Ama sonra kýsmet bizi Türkiye’ye getirdi. Babam ölünce yurda gittim. Ben Afganistan’da evimde prensesler gibi bir hayat yaþýyordum. Sonra sýkýntýlý bir hayata geçtik. Ama Allah beni tek býrakmadý. Çok þanslýyým, hayatta hep iyilerle karþýlaþýyorum. Yurtta KADEM’in projesini duydum. Aslýnda üniversite okumak istediðim için çalýþmayý düþünmüyordum. Ama reþit olmak üzereydim. Yetiþtirme yurdundan çýkmam gerekecekti. Gerçek hayatýn ne olduðunu da bilmiyordum. Ýþim yok, ailem yok, hayat nasýl devam edecek? Çalýþmam gerektiðini fark ettim. Bu yüzden projeye müracaat ettim. Kabul edildiðimi öðrenince gece abdest aldým, dua ettim. Benim dilimde þiir söyleyen Mevlana’nýn dediði gibi, tövbemizi bozsak da Allah bizi kendisine dönmeye çaðýrýyor. Þimdiki isteðim bir gün üniversiteye de gidebilmek. Þu anda bunun önündeki engel Türkçemin iyi olmamasý, ama Allah büyük. Ýnternet sað olsun, geceleri orada uðraþýyorum dilimi geliþtirmek için. Artýk özel bir firmanýn insan kaynaklarý departmanýnda çalýþýyorum. Bu ülkeden çok memnunum. Ben de bu yüzden hayatým boyunca burada hizmet etmek istiyorum. Cumhurbaþkaný Erdoðan bize çok yardým etti. Sadece kendi ülkesinde olanlara deðil, bütün dünyaya çok yardým ediyor. Allah istediklerinizi nasip etsin. Her ülkeye de inþallah Türkiye’ninki gibi bir þah nasip etsin. Hep dua ediyorum, abad olsun, mutlu olsun, kimseye muhtaç olmasýn. Afganistan bugün düzelse gitmek isterim. Herkes vatanýný özler ama artýk Türkiye de benim vataným. Babam da burada yatýyor. Onun için artýk buradayým. Bu projenin bütün dünyaya örnek olmasýný istiyorum. Düþünün, Sümeyye Erdoðan, Cumhurbaþkaný’nýn kýzý, çok rahat bir hayat geçirebilir. Ama o geceleri uyumuyor, kýzlar için, yurt kýzlarý için ne yapabilirim diye düþünüyor.
KADER ÇETÝN
Özel bir hastanede hasta danýþmaný olarak çalýþýyorum. Lise üçe kadar okudum, dördüncü sýnýf yarým kaldý, býraktým. Ama þimdi açýktan bitireceðim. Ýnþallah üniversiteye de gideceðim. Ýnsanlarla temas kurma yeteneðim fazla iyi deðildi. Çok konuþkan birisi de deðilim zaten. Rahat konuþmam için karþýmdaki insana alýþmam lazým. Espri yapmaya, gülmeye baþlamam biraz zaman alýyor. Hastalarla da iþlerini halledebileceðim þekilde temas kuruyorum. Biraz zor bir iþ. Bazen sýkýntý çýkabiliyor. Ama sorunlarý çözmeyi baþarýyorum ve bunu seviyorum. Böylelikle hayata devam etme motivasyonunu da kazandým. Kendim çalýþýyorum, kendim kazanýyorum ya; bu çok iyi bir þey. Ayaklarýmýzýn üzerinde durabildiðimizi hissediyorum. 12 yaþýmdan itibaren yetiþtirme yurtlarýnda kaldým. Bu yüzden yeni hayata geçiþ ilk baþta zor geldi. Ama müdürümüz ve projedeki mentörümüz çok yardým etti. Hepimizin bir mentörü var. Onlardan her konuda yardým alabiliyoruz. Sadece çalýþtýðýmýz iþle ilgili deðil yani. Buluþuyoruz, konuþuyoruz, çay içiyoruz, dertleþiyoruz.
YELCAN YEÞÝLYURT
Yetiþtirme yurdu farklý bir dünya. Ýnsanlar yurtta kalýyorum denildiðinde “Ya caným, kýyamam, çok kötü þeyler yaþamýþsýndýr” diye bakýyorlar. Tabii ki çok rahatlýktan gelmiyorum. Ama orayý da sonuçta güzelleþtiren biz oluyoruz. Yurtta kalýrken size yardýmcý olmak için sizin adýnýza iþlerinizi hallediyorlar. En basiti okul kaydýnýzý danýþmanýnýz yapýyor. Ama o zaman da siz hayata yabancý kalýyorsunuz. Yurttan çýktýðýmda “Nasýl yani” demiþtim, þimdi her þeyi ben mi yapacaðým? 18 yaþ baþkalarý için özgürlük demek olabilir ama ben o aþamada hayatýmýn sorumluluðunu nasýl alacaðým diye düþünüyordum. Ama oluyor, yapýlýyor... Geçen yýlýn Mart ayýnda bu projeden haberdar oldum. Ýlk toplantýdan sonra dört aylýk eðitim süreci baþladý. Bitince de otelde üç aylýk staj yaptým. Zamanýn nasýl geçtiðini anlamadýk. Bir gün bize stajýmýzýn bittiðini söylediler. “Ne olacak þimdi, biz ne olacaðýz” dedik. Ýnsan kaynaklarý müdürümüz sýrayla bizi çaðýrmaya baþladý. “Stajýnýz bitti ama sen bizimle kalabilirsin eðer çalýþmak istersen” deyince þoke oldum. Kadroya alýndým. Eskiden eðitimim sebebiyle müzik öðretmeni olmak istiyordum. Biraz da kýsa yoldan memur olabilmek için. Ama kontenjan bulamayýnca olmadý. Hayallerim kýsýtlýydý o zamanlar. Projeyle tanýþýnca farkýndalýðým arttý. Þimdi, “Bunu yapabiliyorsam daha fazlasýný da yapabilirim” diyorum. Belki ileride kendi iþimi kurarým...
FATMA KARADUMAN
Projeden yurt müdürümüz haberdar etti. Baþta listeye adýmý koymak istediklerinde biraz korktum, altýndan kalkabilir miyim diye. Çünkü lise bitmemiþti ve stajýmý yapýyordum. Ayrýca bir eðitime, sonra da yeni bir staj dönemine girecek olmaktan çekindim. Zor gelebilirdi. Ama saðlýk sektörüne yönlendirilebileceðimi öðrendim ve çok sevindim. Eðitim dönemi çok zengindi. Ýlkyardým, programlama, kodlama, sosyal hayatta iliþkiler, hatta diksiyon dersi bile aldýk. Derslerin bitiminde özel bir hastaneye hasta danýþmaný olarak yerleþtirildim. Hastayý karþýlama, hazýrlama ve uðurlamadan sorumluyum. Aslýnda zor bir iþim var. Baþlarda hastanýn odasýna girip iletiþim kurmaktan çekiniyordum. Bazen hastalarýn üzüntülerine, gerginliklerine de þahit oluyorum. Ama bundan þikayetim yok. Güler yüzlü davranýyorum. Bunun hasta için çok önemli olduðunu biliyorum. Stajýmýn bitmesine artýk az bir zaman kaldý. Devamý gelir mi bilemiyorum. Bu arada artýk reþit olduðum için yurttan ayrýldým, yurt arkadaþýmla eve çýktým. Ekonomik olarak zor, ama yine de güzel. Eðitimimi tamamlamam gerekiyor. Þimdi hedef üniversite.
Doç Dr. E.SARE AYDIN-KADEM BAÞKANI
Bir teþekkürleri dünyaya bedel
Kýzlarýmýz bizim geleceðimizin teminatý ve bu toplumun da temel taþýyýcýlarý. Her ne þartta olursa olsun, kýzlarýmýzýn eðitim hakký bakidir. Bu konuda önlerine çýkan engelleri kaldýrmalýyýz. Yola da böyle çýktýk. Proje kapsamýndaki genç kýzlarýn eðitim hayatlarýný önceleyerek, açýktan lise okuyan genç kýzlarýmýz için etütler ayarladýk. Okul derslerini geçebilmeleri için uzman eðitimciler, KADEM gönüllü ekibi ve üyeleri eþliðinde temel dersler verdik. Aldýklarý çeþitli eðitim ve destekle kýzlarýmýz, uzaklaþtýklarý hayal ve hedeflerine tekrar yaklaþtýlar. Projeye katýlmadan önce gelecek görmedikleri eðitim hayatlarýna önem verip artýk üniversite hayalleri kurmaya baþladýlar. KADEM Baþkaný kimliðimden önce hem bir anne hem de bir akademisyen olarak bu projeyi hayata geçirmek, kýzlarýmýzýn gözündeki umudu görmek çok deðerliydi. Onlarla birlikte olmak bizleri her zaman çok heyecanlandýrdý. Bireysel ve mesleki geliþimlerine katký sunmak için gerekli olan her türlü donanýmý içeren maddi ve manevi konularda destek olabilmek mutluluk verici. “Hocam kendi paramý kazanýyorum. Ýyi ki varsýnýz” cümleleri her þeye deðiyor.
