Noel Baba ve Gudizm?*’in aþýrý hassas bünyelerde etkisi

Yok yahu, ben þimdi size oturup Noel Baba’nýn gelmiþini geçmiþini anlatacak deðilim. Eminim siz zaten çoktan her þeyi biliyorsunuzdur. Pagan geleneði olarak doðan Noel meselesinin, Coca Cola reklamýyla bugünkü Noel Baba karakterine büründüðünü, o kýrmýzý berelerin, kýyafetlerin falan hep bir reklam objesi olarak bizlere sunulduðunu… Niye tekrarlayayým ki? Zaten yerim dar. Boþ verelim þimdi ne idüðü belirsiz ren geyikli pembe yanaklý muhteþem ötesi sevimli suratlý beyaz sakallý dedenin ne olduðunu. Kendimizden bahsedelim. Neslimizden. 

Fark etmiþ olmalýsýnýz; biraz nihilist, biraz paganist, bolca narsist, yeri gelince hümanist, hatta çoðu kez dadaist ve egoist, kývamlýca feminist bir nesil bu. Ýþin enteresaný, bu bahsettiðim nesil ‘yeni nesil’ de deðil. Akýllý telefon kullanmayý bilen her hür kadýn ve her hür erkek, bu izm’lerden nasibini alýyor. Yaþ aralýðý 11-99. Bu yatay zemin yüzünden, ‘Hüoooppp!’ diyen, nasihat eden, boyun eðen, arada kulak çeken, dinleyen, hatýrlatan, hatýrlayan… kimse de kalmýyor haliyle. Herkeste hemen hemen ayný seviyede bir homojenlik.(Homojenizm) 

Bakýn artýk ‘benim baþörtülü bacým’ýn çoktandýr piyango bileti almasý bu yüzdendir. Aþýrý empatik yakýnlaþmalarýn bünyede gudik kalmasýndan. Hakeza sevgililer günü sebebiyle hediye alma yarýþýna giren ‘benim imanlý gençlerim’ de ayný sebeple paralar harcamaktadýr: Gudizm. Bugün, “Yýlbaþý indirimi gelmiþ, yihhhuuu!” diyen gün teyzelerim dahi, yarýn hiç kývýrmadan, ‘ele dümdük’, komþusuna, eþine, çocuðuna yýlbaþý hediyesi alacak. Ne dediniz? Zaten alýyor mu? Ooohh may gaaadd! Ben çok geriden takip ediyorum demek. Aslýna bakarsanýz, ben þu son ‘efsane Kara Cuma indirimleri’ne yine beþ parasýzken yakalanmýþ olmanýn acýsýný çekiyorum. Öhöm… Evet var herkesin bi gudik noktasý. Hayýr yani tesettür markalarýnýn bile bu ‘Kara Cuma’yý ‘hayýrlý Cuma’ya çevirip çevirip sürümden kazanmasýna sözünüz yok da, benim ‘bi’ indirim peþine düþmemle mi sýkýntýnýz var? 

Hah, iþte onu diyordum. Yýlbaþý partilerine yýllarca alternatif aramýþ, hatta üretmiþ, epey de ses getirmiþ bir neslin geldiði noktadýr bu; artýk aramamak. Yýlbaþý akþamý illa bir þey yapýlacak düþüncesinin geldiði nokta, yýlbaþý akþamý saat 12’yi beklemektir. (Dansöz oynatanlar ve oynatmayanlar ayrýmý yapabiliriz sanýrým henüz. Hatta siz bize ‘12’de dansöz oynatan ve oynatmayan kanallar broþürü’ daðýtýn. Uðraþmayalým. Ýçinizden ‘Yahu arkadaþ ekrandaki dansöze ne hacet kimsenin böyle bir beklentisi kalmadý artýk, yýl oluyor 2019 diyorsunuz, farkýndayým. Nostaljik amaçlý hey gidi günler diyenleri n’apýcaz peki?) 

Evimizde baca da kalmadý artýk, içinden noel baba düþecek diye hayaller kuracaðýmýz. Ama hazýr edelim; süt, kurabiye, havuç. Geyiklerimiz aç kalmasýn. Hayýr yani, illa inanmamýz mý gerek? “Bir sempatik geleneði yaþatýyoruz yahu!” (Sempatizm) Hem Hallowen’i de ufaktan ufaktan içselleþtirmeye baþladýk. Ne var ki? Açýkçasý ben, torun torba sahibi olduðum yaþlarýmda, kafama bir kukuleta geçirip, kesinlikle temizliðinden emin olduðum çoraplarýn içine hediyeler koyarak kapý zilinin çalmasýný bekliyor olacaðým. Yani ben bu yaþtan sonra anca bu kadar evrim geçirebilirim herhalde. Torunlarýmýn bu süreçten nasýl çýkacaklarýna dair bir öngörü için þu an vakit harcamak istemiyorum. Fakat umarým piyango biletlerini en azýndan amorti edebilirler ve umarým hindi piþirmeyi öðrenebilmiþlerdir. Takma diþlerimle bir yýlbaþýný olsun kazasýz atlatmak en büyük dileðim olur sanýrým o yýllarda. Amen. 

*Gudizm: Yaþadýðý kompleksler sebebiyle abidik gubidik her tüketim çýlgýnlýðý numarasýna balýklama atlayanlarýn mensup olduðu düþünce akýmý. (Boþuna bakmayýn Google’a. Bu da benim entelektüel dünyaya katkým.)