ABD'li Lockheed firmasý 1966 yýlýnda tarihi bir baþarýya imza attý.
Bu baþarýnýn adý, firmanýn Skunk Works bölümünde Kelly Johnson tarafýndan tasarlanan ünlü yüksek irtifa Mach 3 (sesten 3 kat hýzl) hýzýndaki keþif uçaðý olan 'SR-71 Blackbird'
Ýç ýsý sisteminin emisyonunu arttýrmak ve gece gökyüzünde kamuflaj saðlayabilmek için kallanýlan siyaha yakýn boya, uçaðýn zamanla Blackbird (Siyahkuþ) takma adýyla anýlmasýna neden oldu.
Yirmi yýl önce emekli olmasýna raðmen Blackbird SR-71, 1976'dan bu yana da dünyanýn en hýzlý ve en yüksek irtifada uçabilen operasyonel insanlý uçaðý ünvanlarýný hala elinde tutuyor.
SR-71 1964-1998 yýllarý arasýnda ABD Hava Kuvvetleri'ne hizmet etti ve sadece 32 adet üretildi.
SR-71, Uydu ve drone teknolojisinin olmadýðý dönemde, düþman topraklarýna sýzmak, tespit edilmeksizin keþif yapmak için ideal bir uçaktý.
Soðuk Savaþ'ýn ortasýnda üretilen yüksek hýzlý uçak, üretiminden 55 yýl sonra uçmaya devam etmeyi baþardý.
J-58'in tasarýmýnýn detaylarý artýk bir sýr deðil, ancak söz konusu ünvanlarý elinde tutmasýný saðlayan teknolojiyi, kimse kopyalayamadý.
Süpersonik hava akýþýný kontrol ederek, en iyi performansý elde etmek ve süpersonik hava akýþýnýn kompresöre ulaþmasýný engellerken en iyi performansý elde etmek için yavaþlatýlan havayý yönelendirmek için kullanýldý.
Deniz seviyesindeki testlerde 32 bin pounddan fazla itme gücü saðlayan J-58 turbojet motorlarý sayesinde maksimum 3.2 Mach hýzýna ulaþtý.
430 °C Motor giriþi ýsýsý ve 1760 °C sýcaklýða ulaþan brülör kanalýnýn ýsýya dayanabilmesi için Ýnkomel ve Waspaloy gibi nikel süper alaþýmlarý kullanýldý.
Diðer önemli kýsmý by-pass kapýlarýydý. Motorun üstünde ve altýndaki bu kapýlar, hava akýmýnýn bir kýsmýný göndererek içindeki aþýrý hava basýncýný azaltma görevi görüyordu.
SR-71'in motor giriþleri de hareketli konik bir sivri uca sahipti.
SR-71 için tasarlanan özel bir yakýt kullanarak Mach 3 hýzlarýnda rahatlýkla uçabildi.