Amerika Birleþik Devletleri Hava Kuvvetleri'nin Geliþmiþ Taktik Savaþ Uçaðý (ATF) programýnýn iki finalisti Northrop YF-23 ile F-22 Raptor arasýndaki kýyaslama yýllar geçse de bitmek bilmiyor. Peki, "ABD Hava Kuvvetleri, F-22 Raptor yerine Northrop YF-23 hayalet avcý uçaðýný neden seçmedi?"...
Amerika Birleþik Devletleri Hava Kuvvetleri'nin Geliþmiþ Taktik Savaþ Uçaðý (ATF) programýnýn amacý F-15 Eagle hava üstünlüðü avcý uçaðýnýn yerini alacak bir uçak bulmak ve Sovyetler Birliði'nin Sukhoi Su-27 ve Mikoyan MiG- 29 tehdidini ele almaktý. Birkaç þirket baþlangýçta tasarým teklifleri sundu ve 1986'da Hava Kuvvetleri iki rakip takýma gösteri sözleþmeleri verdi. Northrop-McDonnell Douglas YF-23, Lockheed-Boeing-General Dynamics YF-22'ye karþý çýktý.
YF-23, YF-22'den farklý bir tasarýma sahipti. Northrop uçaðý genellikle "karýþtýrýlmýþ kanat elemanlarýna sahip neredeyse gözleme benzeri bir gövde yapýsýna" sahip olarak tanýmlanmýþtýr. Elmas þeklindeki kanatlarý, transonik hýzlarda aerodinamik sürtünmeyi azaltmak için tasarlandý.
Northrop liderliðindeki ekip, gizliliði artýrýrken aðýrlýðý azaltmak için Lockheed prototipinde kullanýlan aerodinamik kontrol için itme vektörünü kullanmaya karþý çýktý.
YF-23'ün iki farklý prototipi, her biri farklý bir güç santrali setine sahip olarak inþa edildi. Programýn geliþtirme aþamasýnýn bir unsuru, iki deneysel turbofan motorunu deðerlendirmekti. Ýki prototip uçaðýn her birinin hýzlý ve gizli olduðu kanýtlandý.
Her iki konfigürasyonda da, tek kiþilik uçak 67 fit, 5 inç uzunluðundaydý; 43 fit, 7 inç kanat açýklýðýna sahipti.
YF-23'ün uçak gövdesindeki düþük profilli ve sýnýflandýrýlmýþ kaplama malzemesinin, dönemin radar sistemleri tarafýndan yüzde 100 tespit edilemez olduðu söylendi. Ayný zamanda, "süper seyir" iþlevi, avcý uçaðýnýn art yakýcý kullanmadan sürekli süpersonik uçuþ gerçekleþtirmesine izin verdi.
ATF yarýþmasý boyunca, Northrop YF-23'ün YF-22 ile eþit olduðu görüldü. Birçok yönden, YF-22, elinden gelenin en iyisini yaptý, ancak Northrop tasarýmý daha uzun bir menzile ve daha yüksek bir tavana sahipti.
Ancak YF-22'nin üstün olduðu yer de, bir savaþ uçaðýnda son derece önemli olan çeviklik vardý. YF-22 "Lightning II", daha sonra "F-22 "Raptor" olurken, "Lightning II" adý F-35 Müþterek Taarruz Uçaðý ile yeniden kullanýldý.
YF-23 bir kaybedendi ama belki de havacýlýk tarihinin en iyi kaybedenlerinden biriydi.
Bu nedenle 1996'da her iki YF-23 gövdesi de müzelere devredildi. YF-23A PAV-1 þu anda Amerika Birleþik Devletleri Hava Kuvvetleri Ulusal Müzesi'ndeki Araþtýrma ve Geliþtirme hangarýnda sergileniyor. Son olarak, 2009 yýlýnda Lockheed Martin F-22 "Raptor" programý yarýda kesildiði için, ATF yarýþmasýnda gerçek bir kazanan olmadýðý söylenebilir.
Eski ABD Baþkaný Bush döneminde ABD Savunma Bakanlýðý'nda görev yapan kýdemli bir yetkili, yaptýðý röportajda "Kalbimde YF-23 için özel bir yerim var. YF-23'ün inanýlmaz yetenekleri vardý. YF-23'ün daha iyi bir uçak olduðunu ve Hava Kuvvetlerinin yanlýþ karar verdiðini iddia edebilirim" deðerlendirmesinde bulundu.