Bekliyor muyduk?
Günün birinde askerimizin elindeki silahýn milletimize döneceðini, tanklarýn sokaktaki insaný ezeceðini, suikast timlerinin Cumhurbaþkanýmýzý hedefleyeceklerini, ev ev isim isim listeler hazýrlanacaðýný, ölüm kuyularý hazýrlanacaðýný biliyor muyduk?
Elbette asker kýlýðýndaki teröristlerdi onlar. Tanýyamadýðýmýz… Konduramadýðýmýz.
Ýlk kastettikleri birbirimize güvenle, kardeþçe bakýþýmýz oldu. Ama baþaramadýlar elbette.
250 þehidimiz, 2000’den fazla yaralýmýz, liderimizin çaðrýsýyla sokaklara akan insanýmýz sayesinde hain bir darbe giriþimini alt ettik.
Uluslararasý planda kimlerin darbenin alt edilmesinden rahatsýz olduðunu, darbecilere kol kanat gerdiklerini de gördük. Türkiye, FETÖ elebaþýnýn iadesi, dünyanýn farklý ülkelerindeki FETÖ’cülerin yargý önüne getirilmesi, para kaynaklarýnýn kesilmesi ve FETÖ okullarýnýn Maarif Vakfý’na devredilmesi için yoðun bir çalýþma sürdürdü. Ýki yýlýn sonunda darbecilere en büyük desteði veren ülkelerden olan Almanya, FETÖ’nün darbenin arkasýnda olduðunu keþfetmiþ gibi. Arkasý gelecek mi, bekleyip göreceðiz. Batý basýný ise bildiðiniz gibi.
Þehitlerimizi þükranla anýyorum ve yeni oyunlara karþý uyanýk olmaktan vazgeçmememiz gerektiðinin altýný çizmek istiyorum. Bu noktada darbenin hemen ardýndan yazdýðým ve Star’da 17 Temmuz 2016 günü yayýnlanan yazýmýn önemli kýsýmlarýný paylaþmak istiyorum. O anýn öfkesini asla unutmamak için…
***
“Sözlükler yeterli olmaz böyle bir adiliðe, þerefsizliðe taným bulmaya... Adýna paralel çete denen silahlý terör örgütü harekete geçiyor. Bir ülkenin parlamentosu, Cumhurbaþkanlýðý Sarayý, istihbarat kurumlarý o ülkenin normalde o kurumlarýnýn emrinde olmasý gereken memurlarý tarafýndan bombalanýyor. Ýnsanlarý tankla eziliyor. Kurþun sýkýlýyor sivil halka…
…
Hedef ülkenin bekasý, bütün deðerleri, biriktirdikleri, liderleri… Her þeyimiz hedef alýndý. Alçakça, sinsice… Kahpece… Hedef Cumhurbaþkanýmýz idi…
Ýçeriden bulduklarý iþbirlikçileri kadar, dýþarýdan kendilerine göz kýrpan dost bildiklerimiz. Þimdi yaralar taze... Demokrasi nutuklarý atanlarýn ‘bir dönem omuz omuza çalýþtýklarý’ kahpelerle perde arkasýndan kurduklarý ittifaklarýn korkularý yayýldý ortalýða… Ama milletimiz her þeyin farkýnda.
15 Temmuz gecesi ortaya kocaman bir gerçeklik çýktý. Sokaklara dökülerek, darbeyi engellemeye çalýþan kitleler, saat baþý okunan ezanlar, selalar ve umudumuzun en tükenmediði anda telefondan yansýyan görüntüsüyle milyonlarý kucaklayan liderimizin, babamýzýn Cumhurbaþkanýmýzýn varlýðý…
Allah’ýn yardýmý ve birliðimiz…
Bu gerçeklik bir kez daha teyit edildi…
Bundan korktuklarý için havaalanýna liderini karþýlamaya giden kalabalýðýn üzerinden alçak uçuruyorlar jetlerini. Ülkenin liderini bu þekilde hedef alýyorlar. Daha da ileri gidiyorlar, Cumhurbaþkanýnýn, ailesiyle tatil yaptýðý oteli bombalýyorlar. Beþ dakika önce heyet ayrýlmýþ otelden. Ýki Cumhurbaþkanlýðý korumasý þehit düþüyor. Vurmaya, yok etmeye geliyorlar. Sinsice, pusu kurarak.
Sokaklar, engelliyor alçaklýðýn hedefe ulaþmasýný.
Millet, liderini etten duvar olarak koruyor. Koruyacak…
Hainler pahalýya ödeyecekler. Öylesine hesap verecekler ki, tarih kitaplarý böyle bir hesap vermeyi bir daha yazmayacak.
