Dünyada çocuklar için özel bir gün ayıran başka ülkeler de var. Ancak Türkiye, 23 Nisan’ı, bir ülkenin istikbalinin çocuklarının geleceğiyle ilintili olduğu vurgusuyla kutluyor. Dünya çocuklarını bu önemli günde ağırlıyor ve küresel bir çocuk şenliği organize etmiş oluyor. Tabi burada, TRT’nin de kurum olarak rolünün altını çizmek gerekiyor.
Bu yıl kutlanan 23 Nisan’ın ise şöyle bir özelliği var. Yüzbinlerce Suriyeli çocuk, beş yıldır süren savaşın en büyük kurbanı olarak travmalar yaşıyor. Ve Türkiye, Suriyeli çocuklara ensar olarak, onlara ölüm dışında seçenekleri olduğunu gösteriyor.
UNICEF verilerine göre Suriyeli çocukların yüzde 80’i devam eden savaştan etkilendi. Her on çocuktan sekizi insani yardıma ihtiyaç duyuyor. Her on çocuktan dördü evini terk etmek zorunda kaldı. Evlerinden olan 6.5 milyon Suriyeli’nin 2.8 milyonu çocuklardan oluşuyor.
Beş yaşın altındaki çocukların üçte biri aşılanma imkanı bulamadığı için gelişmiş ülkelerde gündemden kalkmış pek çok hastalığın pençesine düşme riski taşıyor.
Her on çocuktan beşi okula gidemiyor.
8 bin 360 kişinin kaldığı bir Suriyeli mülteci kampında kalan çocuklardan yüzde 80’e yakını ailesinden en az bir kişinin ölümüne tanık olmuş...
Yaşamdan önce ölümle tanışmış Suriyeli çocuklar...
Ve Türkiye kapılarını milyonlarca Suriyeliye ve onların yaralı genç nesillerine açarak merhem oluyor.
Türkiye’nin ‘Ensar’ olma geleneğine, hele de çocuklara sunduğu yuva imkanlarına iftiralarla saldıranlar bu tabloyu görmüyor mu?
Suriyeli çocukların duygularını anlatan “Today I will not die, Today my land is Turkey” (Bugün ölmeyeceğim, Türkiye benim yuvam) şarkısına daha bir dikkatli kulak vermek gerekiyor... Lütfen internetten bu şarkıyı bulup, zamanınızı ayırıp dinleyin... Gözlerinizi kapatarak...
İki gün geçti ama tüm çocuklarımızın bayramı kutlu olsun. Çocuklarımız acılardan, ölümlerden uzak olsun...
Özellikle de çatışma alanlarının masum bakışlarını Rabbim, bombalardan, kötülüklerden uzak tutsun...
Videoyu internet tarayıcınıza http://youtu.be/34QJ0Yc56ls yazıp izleyebilirsiniz.
