Fizik güce dayalı futbolculardan kurulmuş iki takım da savunmada çok dikkatli oyun oynamayı tercih ettiler. Dolayısıyla fizik güç, yaratıcılığı ortadan kaldırdı. İngiltere ve İtalya pozisyon bulmakta çok zorlandılar. Savunmaların yapacakları hataları beklediler.
İlk 45 dakikada savunma olarak İngiltere daha çok açık verdi. Belki de bunda İtalyan oyuncuların daha çok pas yapan taraf olmalarının payı büyüktü.
İlk yarının en başarılı futbolcusu İngiltere kalecisi Joe Hart’dı. Bu da gösteriyor ki İtalya gol pozisyonu açısından İngiltere’den daha zengindi. Balotelli ve Pirlo, İtalya’nın en başarılı futbolcularıydı bu zaman dilimi içerisinde... Balotelli biraz daha dikkatli olsaydı, İtalya ilk yarıyı önde kapatabilirdi.
İkinci devreye İtalyanlar fırtına gibi girdi. Yine Balotelli nefis pozisyonlar buldu. Ama İngiltere kalecisi Joe Hart’ı geçmek mümkün olmadı. Pirlo, İtalyan orta sahasını çok iyi yönetti. Bu sayede İtalya çok baskılı oynadı. Enteresanlık, İtalya ile İngiltere arasındaki topla oynama oranı; İngiltere’ye yakışmayacak kadar farklıydı. Bu da zaten seyredenlere kendisini gösterdi.
Uzatmalarda da İtalya çok zorladı fakat İngiltere şansıyla maçı penaltılara taşıdı. Ancak o şans, burada yanlarında değildi ve karşılaşmayı baştan sona olduğu gibi hakeden kazandı. Ada’larında oynadıkları ve bütün dünyanın zevkle izlediği heyecanlı futbollarının İngiltere takımlarındaki yabancı futbolculardan kaynaklandığı gerçeği, dün bir kez daha ortaya çıktı.
