AB’nin derdi ‘demokrasi’ deðil

Almanya ve Hollanda’da baþ gösteren Türkiye karþýtý hareketlenme üzerinde artýk daha ‘gerçekçi’ düþünmek gerekiyor.

Meseleye sadece bugünden bakýp, referandumla veya Türkiye’deki ‘OHAL’le izah etmeye çalýþmak -cehaletten veya yarý aydýn olmaktan deðilse- gerçekleri maskelemek olur.

Zira AB’nin kurucu babalarý Fransa ve Almanya, Türkiye’nin AB reformlarýný art arda yaptýðý yýllarda ‘Akdeniz iþbirliði’ veya ‘imtiyazlý ortaklýk’ gibi ikincil iliþkileri önerdi; müzakerelerin yarýdan fazlasýný ‘bloke’ etti; kalan 3’ünü  de açmýyor.

Yani mesele AB uyum sürecini tamamlamak deðil.

Ýki tablodan ‘kabaca’ söz edeceðim, uzmanlarý ve ilgilileri ayrýntýlarýný çýkarabilir.

AB ve Türkiye nüfus tablosu.

AB’nin siyasi karar organlarýnýn oluþumu.

Nüfus

- AB’nin (65.3 milyonluk Ýngiltere hariç) halen 27 ülkesinin toplam nüfusu 444.7 milyon. En büyük 5 ülkesi Almanya (82.2), Fransa (66.6), Ýtalya (60.6), Ýspanya (46.4) ve Polonya (37.9).

Türkiye, yaklaþýk 80 milyonla 17 AB ülkesinin toplam nüfusuna eþit.

- AB’de orta yaþ 42.6. (19 ülkeli Euro Bölgesi 43.6) En kalabalýk ülkelerden Almanya’da orta yaþ 46.8, Fransa’da 41.2, Ýspanya’da 42.8, Ýtalya’da 45.5, Polonya’da ise 39.9.

Türkiye’de ise orta yaþ 31.1.

- AB’de 0-14 yaþ arasý çocuk oraný 15.5’lere, 15-64 yaþ arasý ‘çalýþabilir nüfus’ ise yüzde 65.5’lere düþtü. 65 yaþ üzeri emekli nüfus ise yüzde 18.9’a çýktý. Kabaca çocuk nüfusu 67 milyonun, çalýþma yaþýndaki nüfus 290 milyonun altýna düþerken, yaþlý nüfus 88 milyona yaklaþtý. AB nüfusunun çoðunluðunu oluþturan ülkelere bakarsak; Almanya’da çocuk sayýsý 10.35 milyona, çalýþabilir nüfus 52.65 milyona gerilerken, 65 yaþ üzeri nüfus 17,6 milyona yükseldi. Fransa’da çocuk sayýsý 12.4 milyona, çalýþma yaþýndaki nüfus 41.7 milyona gerilerken, 65 yaþ üzeri nüfus 12.8 milyonu aþtý.

- Türkiye nüfusunun ise 20 milyonu çocuk (Almanya ve Fransa’daki toplam çocuk sayýsýna yakýn), 54.3 milyonu çalýþma yaþýnda (Almanya’dan fazla) ve 5.8 milyonu (Almanya’nýn üçte birinden az) yaþlý.

- AB’de kadýn baþýna doðum sayýsý 1.6; Türkiye’de 1.95. (2007’de 2.16)

- AB’de ilk anne olma yaþý 27’lerde; Türkiye’de 22.3.

- AB’de ortalama ömür 80 yýl; Türkiye’de 77.8 yýl ve artýyor.

- AB’de bebek ölümleri binde 5’in altýnda; Türkiye’de 7’lere geriledi. (2000’de binde 31’di).

- AB’de anne ölümleri yüz binde 8-9’larda; Türkiye’de 15,5'e geriledi. (2000’de yüz binde 64'tü; 2023 hedefi 10.1)

Türkiye’de çocuk sayýsý çalýþabilir nüfusu destekliyor, yaþlý nüfus ise AB ortalamasýnýn üçte birinden az ve çok daha yavaþ artýyor. AB’de ise nüfus yaþlanýyor, 2035 tahminlerinde, Almanya’nýn 79 milyona gerileyeceði öngörülüyor.

AB’nin siyasi yapýlanmasý

AB’nin yasama organý olan Avrupa Parlamentosu’nun 750 milletvekili, üye ülkelerden ‘nüfuslarýna göre’ 5 yýlda bir seçilir. AP’deki siyasi gruplar ülkelere göre deðil, siyasi görüþlere göre oluþur. En kalabalýk siyasi görüþ, çoðunluk grubunu oluþturur.

Diðer AB kurumlarý üzerinde siyasi denetim yetkisi vardýr.

AB hükümeti olan Komisyon'a sözlü ve yazýlý soru sorabilir, soruþturma açabilir; Komisyon’u güvensizlik oyuyla istifaya zorlayabilir. Komisyon Baþkan ve üyeleri AP’den güvenoyu almak zorundadýr.

AB Konseyi, üye devletlerin ulusal çýkarlarýnýn temsil edildiði organdýr. Bu yüzden üye devletlerin hükümetlerinde görev yapan bakanlardan oluþur. Temsil nüfusa göre deðildir, ancak nitelikli çoðunluk gerektiren oylamalarda karar için AB toplam nüfusunun yüzde 65'ini temsil etmesi aranýr.

Þimdi düþünelim;

“Türkiye tam üye olursa AB nasýl deðiþir?”

AP’de Almanya’dan daha fazla milletvekili; Konsey’de kararlarý etkileme; AB bürokrasisinde en yüksek sayýda üst düzey bürokrat; bütün karar ve raporlarda Türkiye’nin etkinliði; genç nüfusun üretimde alacaðý rol…

Böyle bir tablodan bakýn, bugün Avrupa’daki ýrk, din, dil ayrýmcýlýðý ve etnik ve kültürel üstünlük iddiasýna dayalý aþýrý uçlarýn olup olmayacaðýna karar verin.

Ya da Avrupa’nýn nasýl dönüþeceðine…

Veya nasýl bir çatýþmaya gireceðine…

Mesele ‘demokrasi’ meselesi deðil!