Acayip kötü þutlar attýk!

Beþiktaþ maça, erken sonuç arayan bir kararlýlýkla çýktý. Tempoyu yüksek tuttu. Ama kurduðu baskýlý oyun, Monaco’ya göz korkutan tehditkar bir uslup olarak yansýmadý... Bu baskýdan sinecekleri yerde, Beþiktaþ’a kafa tutmaya yeltendiler. Tehlikeli olmaya baþladýklarýnda, Siyah-Beyazlýlar da yüksek dozda yüklenme sevdasýndan vazgeçti. Kontrollu Tempoya geçti. Beþiktaþ bu anlarda; gene hýzlý oynuyordu ama, ne yazýk ki hýzlý düþünemiyordu. Sonuç alýnabilecek ataklarýn finaldeki orta ve paslarý, bu yüzden hedef þaþmasýna uðradý. Bu arada; ayaklarlardan çabuk çýkmayan toplar, verilmesi gerekene ulaþmadan Monaco tarafýndan bloke ediliyordu. Adriano’nun hatasý da, (ataða çýkarken ve kritik noktada) benzer bir top kaybýna, ardýndanda gol yenilmesine yol açtý.

Þenol Güneþ, sahanýn tamamýný kontrol altýna almak isteyen futbolcularýnýn; bu yüzden aralarýný açtýðýný görünce, kenardan “Biraz toplanýn” diye uyardý. Monaco da, zaten bu ara boþluklardan kaçtý.

***

Bu kadar eleþtiriyoruz diye yanlýþ anlaþýlmasýn, Beþiktaþ kötü deðildi. Hele ligdeki performansýný göz önüne aldýðýmýzda, iyi bile sayýlýrdý. Fark þurada ki, hata yapýlmamasý gereken anlarda; ondan kendini sýyýramadý. Monaco kalesi dibinde acemice kötü vuruþlar yapýldý. Halbuki daha olgun olmasý gerekirdi.

Ýkinci yarýya, umutlarý yeþerten müjdeli bir havada pek baþlamasa da; penaltýyla gol buldu. Maçý kaybetme korkusunun yarattýðý dirençsiz ortamdan biraz sýyrýldýk ama bu sefer telaþa yenik düþtük. Çok uygun pozisyonlarda, çok kötü vuruþlar yaptýk. Monaco’daki ilk maçýn ustalýk kokan hakimiyetimizi tekrarlamaktan uzaktýk. Bunun nedeni de; maç öncesinden oyuna yansýyan endiþelerimiz bizi epey tutuk yapmýþtý.

***

Netice itibariyle; kazanamasak  da Monaco’ya üç puan þansý vermedik. Bir anlamda amacýmýza ulaþtýk. Ama Quaresma þut çekeceði yerde bomboþ pozisyondaki Babel’i görse galip bile bitirebilirdik.