Ana Baba Rehberi adlý bir site hazýrlayan Ayþegül Cebenoyan, çocuklarýn yaz tatilinde ödev yapma konusunda sýkýþtýrýlmamasý gerektiðini söylüyor. Çünkü çocuklarýn açýk havada hareket etmelerinin daha yararlý olduðuna inanýyor.
Sabahlarý kalkar kalkmaz “Televizyon izleyebilir miyim anne!” sorusunu sorana cevap kýsa, “Tabii ki hayýr!” Okullar kapandýktan sonra tatilin ilk günleri bir ‘uyum’ süreci gibi yaþanýyor. Çocuklar sanýyor ki tatil demek istediðin kadar bilgisayar oyunu, çizgi film... Ama öyle deðil iþte. Yine de bazen ‘ýsrarlý ve direngen’ çabalara karþý koymak zor oluyor. Ýþte bu gibi durumlarda uzmanlarýn öðütlerine sarýlýyorum.
‘Ana Baba Rehberi’ adlý internet sitesini hazýrlayan Ayþegül Cebenoyan da onlardan biri... Bu sitede çocuklarýn duygusal ve biliþsel geliþimi konusunda bilimsel bilgiler veren, önerilerde bulunan Ayþegül Cebenoyan, Boðaziçi Üniversitesi Psikoloji Bölümü’nde Geliþim Psikolojisi Dalý’nda yüksek lisans yapmýþ. ‘Ana Baba Koçluðu’ eðitimini, ABD’de Parent Coaching Institute ile Seattle Pacific Üniversitesi’nin ortak olarak sunduklarý lisansüstü programýnda tamamlayan Cebenoyan ayný zamanda Positive Discipline Association (Pozitif Disiplin Birliði) üyesi ve ‘Duygusal Ulaþýlabilirlik’ eðitimi vermek için gerekli sertifikaya da sahip. Cebenoyan, çocuklarýn yaz tatilini daha huzurlu ve mutlu geçirmeleri konusunda önerilerde bulunurken ‘ödev’ konusuna özellikle deðiniyor:
“Genellikle yaz tatillerinde anne babalarla çocuklar arasýndaki en ciddi sorun yine ders çalýþmayla ilgili konulardan çýkýyor. Her þeyden önce ben çocuklarýn yazýn ders çalýþmalarý için zorlanmamalarý gerektiðini düþünüyorum. Açýk havada hareket etmelerinin çözecekleri üç-beþ problemden daha yararlý olduðuna yürekten inanýyorum. Zorla çözdürülen üç-beþ problemden elde edeceklerinin, bu gerilimin çocukla anne baba arasýndaki iliþkiye vereceði zarardan çok daha az olduðunu düþünüyorum. Öðretmenlerin de yaz tatili için ödev vermemesini dilerdim. Ödev verilmiþse bu ödevin yapýlýp yapýlmadýðýnýn öncelikle öðretmenler tarafýndan takip edilmesi gerekir. Öðretmen takip etmezse, çocuða kurallarýn keyfi olduðu mesajýný vermiþ olur. Anne babanýn buradaki rolü çocuklarýna ödevi yapmasý için destek olmaktýr.”
ÝKÝ YAÞINA KADAR BÝLGÝSAYARA ÝZÝN YOK
Özellikle ilkokul çocuklarýnýn üç-dört aylýk bir tatilde ödevlerini yapacak planlama becerilerine sahip olmalarýný beklememek gerektiðini vurgulayan Cebenoyan, bu nedenle birlikte bir plan yapýlmasýný öneriyor. Sýra geldi yazýnýn da giriþinde bahsettiðim asýl konuya yani teknolojik oyuncuklarla geçirilen sürenin sýnýrlarýna... Cebenoyan, bu konuda þunlarý söylüyor: “Amerikan Pediatristler Akademisi’nin (AAP) iki yaþ öncesi çocuklarýn ekran baþýnda hiç zaman geçirmemesini önerdiklerini belirteyim. Bunun herhangi bir istisnasý yok. Yine AAP, 2 ile 6 yaþ için günde bir saat, 6 yaþ üstü için günde bir ila iki saat gibi bir süre öneriyordu. Ama 2013 yýlý sonunda yayýnladýklarý bildiride, teknolojinin televizyon ve bilgisayara eklenen tablet ve akýllý telefonlarla önlenemez bir þekilde hayatýmýza girmiþ olduðunu ve doðru kullanýldýðýnda yararlý da olabileceðini kabul ediyorlar. Bu koþullarda iki yaþ üstü çocuklar için ekran baþýnda geçirilen ‘eðlence zamanýnýn’ günde 1-2 saati aþmamasý gerektiðini belirtiyorlar. Elbette uyulabiliyorsa AAP’ýn önerilerine uyulmalý ama özellikle büyük çocuklarýn ve ergenlerin ekran karþýsýnda geçirdikleri zamana biraz daha esnek yaklaþabiliriz diye düþünüyorum. Anne babalarýn yapmasý gereken çocuklarýný yakýndan izlemek.”
Cebenoyan, çocuklarýn oynadýklarý oyunlar hakkýnda anne babalarýn kesinlikle bilgi sahibi olmasý gerektiðini belirtirken, internette girilen sayfalarý ya da sosyal paylaþým ortamlarýnýn da yakýndan takibini öneriyor.
