Adam gibi uyku da býrakmadýlar

Kaderin cilvesi iþte, mesleðiniz sinema eleþtirmeni olacak ama siz korku filmi seyredemeyeceksiniz. Çocukluðumdan beri korku filmine gitmekten hoþlanmam. Bu hafta vizyona giren o kadar iyi film arasýndan Karabasan-Slumber’ý seçmemin sebebi ise baþyapýt olmasý deðil tabii. Tam tersine seyrettiðim korku filmleri içerisinde neredeyse ilk 10’a bile girmez. Ama beni yine de korkuttu. Bunun en büyük sebebi ise filmin baþlangýcýnda yazan, hikayenin bir takým gerçeklere dayandýðý ibaresiydi. Zaten onun için bu filmi yazmaya karar verdim. Korku sinemasýnýn en büyük pazarlama stratejisi bu tür iddialardýr. Böyle olduðunu bilsek de bunlarýn içinde hiç gerçeklik payý yok mu? Ýçten içe bu soru bile o ifadenin amacýna ulaþtýðýnýn kanýtý. Hele benim gibi gizliden olsa bile bu tür þeylere hafiften inanan bir insansanýz...

Sonuçta bu vatanýn bir evladýyým. Bizim kültürümüzdeki cin hikayeleriyle büyümüþ bir nesiliz. Býrakýn hikayeleri, Abdurrahman Dilipak gibi bir yazarla bunu ciddi ciddi tartýþtýðýmýz vardýr. Onun cin hikayelerini kendim dinledim. Her ne kadar ona itiraz ettimse de etkisi ortada. Bu filmde de uyku sýrasýnda bir aileye musallat olan kötü bir ruh var. Baþrolde Nikita filmi ve Tv dizilerinden hatýrlayacaðýnýz Meggie Q oynuyor. Aksiyon filmlerinin bu güzel ve egzantrik yýldýzý bu sefer bir uyku doktorunu canlandýrýyor. 

Filmin hikayesini kýsaca anlatalým, bir gece vakti gizemli bir þekilde ölen küçük erkek kardeþinin ölümünü atlatamamýþ Alice Arnolds uyku problemi olan travmalý bir ailenin rutin muayenesini yapar. Alice bütün aileyi hastanede tutarak uykularýný gözlemler ama uykudaki baba tarafýndan saldýrýya uðrar. Baba tutuklanýr ve ailenin uyku problemlerine sebep olmaktan dolayý suçlanýr. Ancak baba hapse atýlýnca, ailenin problemleri giderek daha kötü bir hal alýr. Alice, bilimsel gerçeklerden vazgeçerek ailenin, zayýf kiþilerden uykudayken beslenen ve the Night Hag olarak bilinen parazit bir þeytan tarafýndan terörize edildiðine inanmak zorunda kalýr. Bu karanlýk ruhu defetmek için Alice, önce kendi kabuslarýna girmeli ve çocukluðundaki þeytanlarla yüzleþmelidir. 

GERÇEKLÝK HÝSSÝ VERDÝ

Filmin baþlarýnda uyku merkezinde geçen sahnelere dikkat. Bütün o bilim gerçekliðinin, uykularý kameralarla gözlenen ailenin ve tabii bu kontrolden dolayý içi rahat olan izleyicinin iþler çýðýrýndan çýktýktan sonraki paniði baþka bir durum. Korku filmi seyrederken filmde yapýlan abartý sahneler aslýnda izleyiciyi o korkudan korur. Psikolojik olarak iyi bir korku sinemasý sizin içinizdeki endiþeleri yakalar ve size karþý kullanýr. Ýþte bu uyku merkezindeki sahneler aynen bunu baþarýyor. Yönetmen Jonathan Hopkins’in ilk uzun metraj filmi bu. Zaten bu ilk filmin tecrübesizliðini yapýmda hissediyorsunuz. Onun için ilk film tecrübesizliðini geçersek bazý sahnelerdeki gerçeklik hissi adýna yeni filmlerini bekleyeceðim Jonathan Hopkins’in. Ayrýca korku filmlerinde çocuk kullanýmýna hep karþýydým. Biliyorum çocuklar için set ortamý zaten daha steril filmden. Ama yine de bu endiþeyi duyuyorum. Size iyi korkmalar...

Korku filmindeki abartý sahneler aslýnda izleyiciyi korur. Ama Karabasan-Slumber’de yer alan uyku merkezindeki sahneler, içinizdeki endiþeleri yakalayarak size karþý kullanýyor.