Lask Linz maça, Beþiktaþ’ýn sol kanadýndan sýkça ve rahatsýz edici þekilde gelmeye baþlamýþtý. Ama bunu fazla uzun sürdüremedi. Beþiktaþ dengeyi çabuk saðladý.
Ancak ne var ki; savunma, orta saha ve ileri uç; kendi bölgelerinde kötü olmasalar da, ortaya konsolide bir futbol çýkmýyordu. Çünkü aralarýnda yeterli koordinasyon yoktu. Bu da, ister istemez çok etkisiz bir Beþiktaþ görüntüsü veriyordu.
***
Maç öncesi, radyo ve televizyonlardaki bir çok spor programýný izledim ya da dinledim. Genel kanaat, Beþiktaþ’ýn rakibinden iki gömlek üstün olduðu etrafýndaydý. Ama bu fark, sahada hiç hissedilmedi.
Linz; baþlardaki temposundan hayli uzaklaþtýðý devrenin son dakikalarýnda, ilk ciddi pozisyonunu bulmuþtu ve o da gol oldu. Lask Linz, Roco’yu; gözüne kestirmiþ olmalý ki; hep onun bulunduðu kanattan geldi. Ama golü Oðuzhan’ýn hatasýyla yedik. Zaten gününde deðildi.
Aslýnda Avusturya takýmý, öne geçmeyi hak edecek bir ekip gibi görünmüyordu. Fakat Beþiktaþ da; baþýný belaya sokmayacak kadar da güvenli deðildi... Yani devreye, “Olmayana ergi” metoduyla yenik girdik. Koca ilk yarýda, (Tehlikeli olmasýndan vazgeçtim) diþe dokunur dahi olsa; tek etkinlik bile yaratamadýk. Ýnsan üzülüyor.
***
Babel araziydi... Lens hep yerdeydi... Larin ürkekti... Tolgay savruktu... Caner havasýnda deðildi... Quaresma takviyesi de iþe yaramadý. Durum kötüydü...
Zaman geçip süre azalmaya baþladýðýnda, can havliyle tempo/baský/pozisyon arttýrýmýna gitti. O zaman da, ikinci golü yedi. Olmadý, olmuyor, olmayacak zannettik ama; Þenol Güneþ’in defterden silmeye çalýþtýðý Negredo, son anda hepimizi kurtardý. Ýnsaný verem eden bir maç oldu.
