Fenerbahçe takým olarak ligimizin þampiyonluk adaylarýndan bir tanesi. Ama gelin görün ki, kendi evinde seyircisinin önünde olmasýna raðmen Osmanlýspor karþýsýnda topla çok oynamýþ olsa bile, pozisyon üretme adýna ne yazýk ki kýsýr kaldý. Orta saha yoksunu mu desem! Hasan Ali ile Gökhan Gönül’ün saðlý sollu kanat akýnlarýnýn geliþiminde bu maçta beklenen düzeyde olmadýðýný mý söylesem!. Benim anladýðým orta saha organizasyonunu oynayan futbolcular rakip takýmýn akýnlarýný engelleyen sonra da kaptýklarý toplarla gol pozisyonu üretme adýna duvar paslarýyla rakip kalede gol bulmasý gerekirdi. Ama hiçbirisi yoktu.
Karambol pozisyonlarýnda gol þansý yakalamýþ olsa bile ilk yarý itibariyle Mehmet Topal altý pasýn üzerinden öylesine kötü bir þut attý ki, beklenen golden Fenerbahçe mahrum kaldý. Ýkinci yarý ise Van Persie kale dibinden topa dokunsa gol olacak, pozisyona hazýrlýðý olmadýðý için golü kaçýran oldu. Anlaþýlan Fenerbahçe, milli maç arasýnda lig konsantrasyonunu kaybetmiþ gözüktü. Ben böylesine bir Fenerbahçe’nin þampiyonluk yoluna giderken verimi az, rakibine üst üste gol pozisyonlarý üretmesini göremediðimin yaný sýra Sarý-Lacivertliler karambolden bulduklarý pozisyonlara sýðýnmak zorunda kaldý.
Eðer Fenerbahçe þampiyon olacaksa böylesi maçlarý elini kolunu sallayarak kazanmalý. Ama görüyoruz ki, verimsiz futbol, beklentilere cevap veremeyen futbol Fenerbahçe’nin þampiyonluk yoluna taþ koyuyor. Osmanlýspor pozisyonu olmadan maçý noktaladý. Ama Fenerbahçe ne yaptý? Onun da Osmanlýspor’dan pek farký yoktu. Kaybedilen iki puan Fenerbahçe’ye aðýr darbe oldu.
