Benim dünyam Suriye!
Sokaklarda cansýz çocuk bedenleri...
Bir kere daha, bir kere daha Bosna görüntüleri.
Yukardan yaðan bombalar.
Üzerinde Amerikan, Rus bilmem hangi bayrak taþýyan uçaklarýn yaðdýrdýðý bombalar.
Suriye'nin içinden çýkmýþ bir zalimin bombalarý.
“Terörle mücadele” söyleminin arkasýna sýðýnýp icra edilen kitlesel katliamlar...
Göçler, göçler, göçler. Milyonlar halinde sýðýnmalar...
Dezinlerdden kýyýya vuran bebek cesetleri.
Yüzü gözü kan revan içinde kalmýþ kadýnlar, yaþlýlar, gençler, bebekler...
***
Benim dünyam Mýsýr.
Washington'da sýrtý sývazlanan bir darbecinin el koyduðu ve giyotinlerini iþlettiði Mýsýr.
100'lük demetler halinde idam - müebbet talepleri. Zindanlar, zindanlar, zindanlar.
***
Benim dünyam Filistin.
Acýlarý bir türlü dinmeyen...
Ýsrail gardiyanlarýnýn yönettiði bir zindana dönüþen, bebeleri zindanda büyüyen Filistin...
***
Benim dünyam Irak.
Arap, Kürt, Türkmen, Sünni, Þii bayrak yarýþtýrmasýnda ve boðazlaþmasýnda paylaþýlamayan Halepçe'lerin, Ebu Gureyblerin Irak'ý. Körfez savaþýndan bu yana milyonlarca insanýný Amerikan bombardýmanlarý, Mossad suikastlarý ve iç çatýþmalarla kaybeden Ýslam medeniyetinin göz bebeði Baaðdat'ýn çocuklarýnýn Irak'ý.
***
Benim dünyam Ýran.
Ýslam dünyasýnýn paramparça edilmiþliðinin içinden “Þia ile cilalanmýþ” Pers milliyetçiliði toparlamaya çalýþan Ýran.
***
Benim dünyam Türkiye.
Birinci Dünya Savaþý sonrasýnda tüm Ýslam coðrafyasýna yönelik olarak açýlan parantezin kapatýlmasý için Türkiye olmaya çalýþan Türkiye.
Ýslam dünyasýnýn Ýslam dünyasý olmasý mücadelesi içinde Türkiye'nin türkiye olma mücadelesi...
***
Sykes-Picot formatý içinde kývranan dünyam.
Sykes – Picot formatýný aþmak için çýrpýnan, yeni blokajlarla boðuþan dünyam.
Siyasal kuklalarýn, güdümlü sistemlerin ve birbiriyle iletiþimi kopuk, cellatlarýna aþýk kadrolarýn cirit attýðý dünyam.
***
Yine bir çýðlýk dolaþýyor sosyal medyada.
Bu, benim dünyamýn yüreðinde bir asrý aþkýn zamandan beri çdolaþan çýðlýk. Mehmet Akif'in attýðý çýðlýk, Muhammed Ýktbal'in yüreðini koyduðu çýðlýk. Hint Müslümanlarýnýn ya da Anadolu annelerinin yüreðinden kopan çýðlýk.
Filistin için, Suriye için, Halepçe için, Afganistan için, Bosna için, Çeçenistan için, Doðu Türkistan için kan lazým, ilaç lazým, sargý bezi lazým, dua lazým, dua lazým, dua lazým.
Her þeyden önce yürek lazým.
Ýslam dünyasýnýn Ýslam dünyasý olmasý lazým.
Mýsýr'ýn Mýsýr, Suriye'nin Suriye, Mekke-Medine'nin Mekke - Medine, Kudüs'ün Kudüs, Türkiye'nin Türkiye olmasý lazým.
Ne diyor Akif:
Býrakýn matemi yahu! Býrakýn feryadý,
Aðlamak faide verseydi, babam kalkardý!
Gözyaþýndan ne çýkarmýþ? Niye ter dökmediniz?
Bari müstakbeli kurtarmaya bir azm ediniz!
***
Ey dibdiri meyyit! “iki el bir baþ içindir”
Davransana... Eller de senin, baþ senindir!
***
Sahipsiz olan memleketin batmasý haktýr
Sen sahip olursan bu vatan batmayacaktýr
Akif'in bu mýsralarý yazdýðý 100 yýl öncesinin Ýslam dünyasý da yine Akif'in bakýþýyla þöyledir:
Harab iller, serilmiþ hanumanlar, baþsýz ümmetler
Yýkýlmýþ köprüler, çökmüþ kanallar, yolcusuz yollar
Bükülmüþ beller: incelmiþ boyunlar: iþlemez kollar,
Düþünmez baþlar, aldýrmaz yürekler, paslý vicdanlar
Tegallübler, esaretler, tehakkümler, mezelletler
Riyalar, türlü iðrenç iptilalar, türlü illetler
Örümcek baðlamýþ tütmez ocaklar, yanmýþ ormanlar
Ekinsiz tarlalar, at basmýþ evler, küflü harmanlar...
***
Evet, yüz yýldýr biz Ýslam ümmeti olarak kendi kendimiz olma hasretiyle yaþýyoruz. Bu hasret ne zaman bitecek dersiniz?
