Beþiktaþ’taki en önemli yenilik; maçý kazanmak için önünde bulunan 1.5 saatlik sürenin, fazla fazla yettiðine iliþkin kanýsýndan kurtulmasý... Böyle olunca, zamaný boþa geçirmeden ve rakibin hata yapmasýný beklemeden harekete geçme yetisi geliþti. Zaten Güneþ, 2. yarý baþlamadan “Rakibin nasýl oynadýðýna deðil, kendiminizin nasýl oynamasý gerektiðine odaklanacaðýz” türünde açýklamalar yapmýþtý.
Zaman kazanmak, “Vakit geçirmek” deðildir. Zamaný aktif/etkin/sürekli olarak deðerlendirme stratejisidir. Bu bazen yüksek tempo içinde olmayabilir, ama ne yapacaksan çabuk yapmaný salýk veren bir anlayýþtýr.
Beþiktaþ, “Nasýlsa maçý kazanýrým” anlayýþýnýn getirdiði gevþeklikten kurtulup; “Maçý bir an evvel kotarmalý/koparmalý/ saðlama almalýyým” ciddiyetine ulaþtý. Temel fark burada!
***
Alanyaspor, savunmayý yýrtýp geçen süratli çitalara sahip ama; çabukluðunu organize etmede sýkýntý yaþýyor. Gene de, Tosiç’in kritik ve akýllý müdahalesi olmasa; topun gol olmaktan baþka gideceði yön yoktu.
Beþiktaþ aleyhine verilen penaltýda, kaleci Fabri topa müdahale ediyordu, rakip vücuduna takýlýp düþtü ama; gene de kararý destekliyorum. Verilmese tartýþma büyürdü.
Zaten oyun o andan itibaren gerilime büründü.
Yedikleri onca golden sonra maçtan düþmesi beklenen evsahibinin dikleniþi, Beþiktaþ’ýn beklemediði bir sürpriz oldu.
Ýlk yarýyý sistemiyle, ciddiyetiyle, kararlýlýðý ile tamamlayan siyah-beyazlýlarýn; rakibin bir anda üzerine gelmesinden sonra bu kadar çabuk çözülmesi þaþýrtýcýydý. Neyse ki toparlandýlar.
Gecenin teknisyeni ve estetisyeni Quaresma’ydý.. Gene þýk hareketlerle göz okþadý. Gol attý, asist yaptý.
Daha ne olsun? Renkli bir mücadele seyrettik!