ÝNSANLIÐIN en büyük buluþlarýný sýralayalým desek oldukça zorlanýrýz. Bir doktor, özellikle de bir cerrah olarak bana göre insanoðlunun en büyük buluþlarýndan biri anestezinin keþfidir.
Anestezi öncesi çaðlarda, çok az cerrahi giriþim yapýlabiliyor, yapýlan giriþimler de, uyuþturulmamýþ kiþide ortaya çýkan aðrý ve þok nedeniyle, birkaç dakikalýk giriþimlerle sýnýrlanýyordu. Ayrýca aðrý þoku nedeniyle, ameliyat esnasýnda ölen hastalar olabiliyordu. Hastalarýn kollarýnýn baðlanmasý, kafasýna tokmakla vurulmasý, ileri derecede sarhoþ edilip ameliyata alýnmasý gibi ilkel ve tehlikeli yöntemler kullanýlýyordu. Bu durum, hem hasta saðlýðý hem de cerrahinin geliþmesine karþý büyük bir engel teþkil ediyordu. Ýlk olarak, 30 Mart 1842 tarihinde, Dr. Crawford Long, öðrencisinin, boynundaki kisti almak için yaptýðý ameliyatta, hastasýný eter ile uyuttu. Böylece anesteziyi ilk kullanan kiþi oldu. Ardýndan 1846 yýlýnda, yani ilk anestezi uygulamasýndan 14 yýl sonra, Amerikalý bir diþçi olan Dr. William Morton diþ çekimlerinde eteri kullanmaya baþladý. Ve anestezi araþtýrmalarý yeniden gündeme geldi. 1847 yýlýnda da Ýngiltere’ de jinekolog olan Simpson anestetik olarak ilk kez kloroformu (CHCl3) kullanmýþtýr. Viyana’da yaþayan Dr. Karl Koller, kokainin aðrý kesici özelliðini fark ederek incelemeye baþladý. 15 Eylül 1884 yýlýnda Dr. Karl Koller'in fikrinden yola çýkýlarak incelemeler yapýldý. Enjeksiyon ile sinirsel bölgeye anestezi yapýmý, 1885 yýlýnda Dr. William Halstead tarafýndan kullanýlmaya baþlandý. Bu ilk lokal anestezi uygulamasý oldu.
Anestezinin bu þekilde ilerlemesi ile yeni bir dönem açýlmýþ oldu ve cerrahi buluþlar art arda gelmeye baþladý. Büyük baþarýlara imzalar atýldý. Bu sayede yirminci yüzyýl ‘Cerrahinin Yüzyýlý’ olarak adlandýrýldý.
Ýnsanlýk olarak, anestezinin öncülerine ve biz cerrahlarýn en büyük konforunu saðlayan anestezi bilimine ve anestezistlere çok þey borçluyuz.
