Üretim anlamlýdýr, ekonomide en önemli þeydir.
Aklý baþýnda herkes, üstelik iktisatçý ise, üretimi destekler, üretim büyüme demektir, zenginlik demektir, adalet demektir, disiplin demektir, en nihai analizde de daha adil bölüþüm demektir, üretim zengini ülkelerde gelir bölüþümü de fakir ya da orta gelirli ülkelerden daha kabul edilebilirdir.
Bu açýlardan Türkiye’nin yerli araba üretme projesi çok olumlu bir projedir, aklý baþýnda herkes böyle bir projenin arkasýnda durur.
Ancak, Türkiye’nin yerli araba üretme projesinin arkasýnda durmak baþka þeydir, bu projeye kamu parasý aktarmayý desteklemek baþka þeydir.
Yerli araba üretelim ama bu projeyi, araþtýrma-geliþtirme konularý dýþýnda, kamu parasý kullanmadan hayata geçirelim.
Türkiye artýk bir trilyon dolarlýk bir ekonomi olma yolundadýr ve bu düzey bazý kavramlarýn yerli yerinde kullanýlmasýný, tartýþmalarýn da doðru bir eksende yapýlmasýný zorunlu kýlmaktadýr.
Temel ve vazgeçilmez, vazgeçildiði anda da yasal kurumsal yolsuzluðun zirve yapacaðý ilke þudur: Kamu parasý kamu hizmeti içindir ve sadece kamu hizmeti için kullanýlabilir, kamu parasý ile finanse edilen hizmetler de taným gereði kamu hizmetleridir.
Araba üretimi bir kamu hizmeti deðildir ve bu temel nedenden de bu üretim için kamu parasý kullanamazsýnýz.
Araba üretimi için kamu parasý kullanacaksanýz, televizyoncunun, bisikletçinin, patatescinin ne günahý vardýr?
Bu ayýrýmý ancak yeni teknoloji geliþtirme meþru kýlabilir ama birilerinin de vergi mükellefini bizim araba üreticisinin Audi’den, BMW’den, Mercedes’ten daha farklý bir teknoloji kullanacaðýna ikna etmesi gerekmektedir.
Araba üretiminde yeni bir teknoloji geliþtirecek iseniz, yani gerçek anlamýyla araþtýrma-geliþtirme harcamasý yapacak iseniz, ancak bu harcamalar kamu hizmeti niteliðinde görülebilir zira araþtýrma demek kamu hizmeti demektir, kamu parasý ile finansmaný meþrudur, doðrudur.
“Teknolojik dýþsallýk” diye bir kavram vardýr, anlamý da bir sektörde kullanýlan, üretilen teknolojinin baþka sektörlerde de üretimi arttýrmasý, maliyetleri düþürmesi demektir.
2014 dünyasýnda ülkemizde üretilecek bir yerli arabanýn kamu parasý ile desteklenmesi için bu üretimin teknolojik dýþsallýk içermesi ÞARTTIR.
Devletin de, þayet yerli arabaya kamu parasý aktaracak ise, bu sektörün, yerli araba üretiminin nasýl bir teknolojik dýþsallýk içerdiðini bana, bize, tüm vergi ödeyenlere anlatmasý iktiza eder.
Yerli araba üretelim, çok ama çok sevinirim ama bu üretim kamu parasý olmadan, dýþa açýk bir rekabetçi piyasada gerçekleþmelidir.
Yerli araba üreticisi açýk ya da örtük korumacýlýk isteyecek ise yerli araba üretimi Türkiye’yi en azýndan yirmi sene geri götürür, bunu hatýrlatmak da benim bir görevimdir.
Türkiye kamu parasý ile destekleyeceði bir sektörde üretim yapmak istiyorsa bu sektör eski ekonominin, araba gibi, bir sektörü olmamalýdýr.
Neden yeni teknoloji sektöründe bir üretim denemesini kamu parasý ile desteklemeyelim çünkü yeni teknoloji sektörü teknolojik dýþsallýk içerir, bu sektörde geliþtirilecek her teknoloji yaklaþýk her sektörde kullanýlacaktýr, faydasý çok yaygýn olacaktýr.
Ayrýca, Türkiye’nin AB ile gerçekleþtirilen gümrük birliðinden kaynaklanan mükellefiyetleri mevcuttur, yerli araba sevdasý uðruna gümrük birliðinden vazgeçmeye kalkmak Türkiye için büyük bir yýkým olur.
Türkiye’nin hýzlý büyüyen ekonomisinin üreteceði yüksek cari açýðý kalýcý olarak finanse etmesinin yegane yolu da gümrük birliði sürecinde AB pazarýna üretim yapacak doðrudan yabancý sermaye yatýrýmý çekmesidir.
Recaizade Mahmud Ekrem’in Araba Sevdasý romanýndan yaklaþýk yüz yirmi sene sonra yeni bir araba sevdasý komedisi yaþamayalým, Bihruz Bey’ler yaratmayalým lütfen.
