Bazen iþler ters gidecek.
Asla vazgeçme!
Zaman zaman kaybedeceksin, yürüdüðün yolda düþmek de var kalkmak da. Düþtüðün zaman üzülmeyeceksin týpký yükseldiðin zaman zafer sarhoþu olmayacaðýn gibi. Her iniþ yeni çýkýþlar, her çýkýþ yeni iniþlerle içiçedir.
Asla vazgeçme!
Ne diyordu Goethe? “Bazen daha ileriye ulaþmak için bir kaç adým geri gitmek mecburidir. Çünkü en ileri sýçrayýþlar, iki adým geriden baþlar”. Ýki adým geriye düþmek her zaman kötü deðildir, bugün farkýna varamasan bile yarýnýn sýçrayýþlara gebedir.
Asla vazgeçme!
Bugün olumsuz sonuçlanan, belki seni üzen geliþmeler, doðru deðerlendirirsen, fýrsata dönüþtürebilirsen yarýnýn güzel haberlerini getirecektir.
Asla vazgeçme!
Ýþler istediðin gibi gitmediðinde yapacaðýn en yanlýþ þey moralini bozmaktýr. Hayýr! Moral bozmak yok.
Asla vazgeçme!
Baþarý, senin en iyini yapabilmendir. Öyle güzel iþler yapacaksýn ki, gün gelecek, birileri sana fren yaptýrmayý, seni sendeletmeyi en büyük baþarý kabul edecekler, sen yine de kendinle yarýþacaksýn.
Asla vazgeçme!
Kötü zamanlardan korkma, dostunu-düþmanýný en iyi tanýyacaðýn zamanlar zor zamanlardýr. Zorluk iyi bir turnusol kaðýdýdýr.
Asla vazgeçme!
Bazen dinlendirmek, bazen güçlendirmek için kenara çeker hayat insaný, ama insan yaþadýkça umut hep vardýr. Umut, hayatta kalmanýn da, ayakta kalmanýn da tek ilacýdýr.
Asla vazgeçme!
Asla vazgeçmemek bizim genlerimizde var. Nefes alýyorsak, üstündeysek topraðýn ve adým atabiliyorsak, gidecek yol bitmemiþ demektir.
Mehmedim sevinin baþlar yüksekte.
Ölsek de sevinin eve dönsek de...
Sanma bu tekerlek kalýr tümsekte.
Yarýn elbet bizim, elbet bizimdir.
Gün doðmuþ gün batmýþ ebed bizimdir.
