ABD bizi hedef alan açýklamalar yaparken, yeni bir 15 Temmuz baskýný gibiydi adeta bir kaç günde yaþadýklarýmýz. Çoðumuzun dövizi yoktu, dövizle görülen büyük iþlerimiz de... Ama dolarýn deðeri arttýkça biliyorduk ki pek çok þey de pahalanacaktý. Ayþe Teyze'nin dövizle iþi olmazdý elbette. Ama içme suyuna bile derhal gelen zam, onu tedirgin etmeye yetiyordu. Ayþe Teyze ekonomiden anlamýyordu. Ama Ayþe Teyze ev geçindiriyordu.
***
''Sadece refahý deðil, zorluklarý da paylaþacaðýz, millet olmak bunu gerektirir, bireylerin vicdaný olduðu gibi, toplumlarýn da kamusal vicdaný vardýr...''
Ekranda bunlarý söylerken Ýþ Bankasý Genel Müdürü Adnan Bali, onu dinleyenlere rahat bir nefes aldýrdý. Çünkü o, iþin içinde biriydi. Uzmandý, parayla uðraþýyordu, büyük paralarý sýraya sokuyordu. Halbuki, banka, finans, döviz gibi konular, bizlerin pek bildiðimiz iþlerden deðildi. Hem uzman hem de halden anlayan bir eda ile konuþtuðu için Adnan Bali, tereddüt bulutlarýný aralamamýza vesile oldu.
Paniði durduracak aklý selim konuþmalarla toplum bilgilendirilmeli diye düþünürken... Gündelik hayatýn içinde alýnabilecek tedbirler dile getirilse derken... Makro ekonomik reçetelerden ziyade küçük dünyalarýmýzda uygulanabilir tedbirler neler olabilir diye sorarken... Konuþtu Adnan Bali.
Biz antikapitalist ideolojiyle büyüdük. Bir bankacýya teþekkür edeceðim aklýmýn ucundan geçmezdi ama içten bir temenniyle saðolsun diyorum Adnan Bey’e...
***
Panik iþini bilinçli olarak abartan cepheler vardý, hain FETÖ baþta, bu þer odaklar, Türkiye mahvoldu mesajýný veriyorlardý. ''Ayný gemide deðiliz'' baþlýklarýyla politik kini yüzünden memleketini gözden çýkartmýþ aydýnlarýmýz (!) da cabasý.
Bunun yanýnda buna ''paralel'', damgacýlar güruhu vardý bir de. Ekonomi hakkýnda sorulan en ufak soruyu, temenniyi, teklifi bile vatan hainliðine baðlayarak bu iþten nem'alanan tufeyliler. Bu tetikçiler, uzun süredir, mütedeyyin kesimin geleneksel özeleþtiri imkanýný berhava eden kimselerdir. Özellikle kriz zamanlarýnda gündemi akl-ý selime davet edecek sivil yapýlarýmýzý da maalesef kaybettik. Hep birden devletleþtik.
***
Ama bunlarý parantez içinde býrakacak, güzel örneklerimiz art arda gelmeye baþladý.
“Muðla'da memurum, hafta sonlarý ek iþ yapýyorum. Verecek param yok. Ama etrafýmda dolarla çalýþtýðý için zor durumda olan esnaf varsa, hafta sonu gelip taþýnacak mal varsa, taþýyayým ücretsiz. Telefon bakýlacaksa bakayým. Ne yapabilirsem. Bir þekilde aþacaðýz inþallah. Korkmayýn” diyerek tweet yazan kardeþimize 5000'in üzerinde cevap geldi... Kimi, kamyonetim var taþýrým, kimi Ýngilizcem var telefonlara bakarým diyordu...
Yine Güney Kore'den bir baþka kardeþimiz, ihracat yapmak, iþ kurmak isteyen varsa, ücretsiz rehberlik yaparým, yeter ki ülkemize döviz girsin der demez... Kimi Singapur'dan, Kimi Rusya'dan cevaplar eþlik etmeye baþladý...
Ben bu sessiz ve mütevazi ama gür ve içten ýrmaðý fark edince çok büyük bir onur duydum. Hayatýn içindeki memleket sevgisiydi bu... Ayþe Teyze'nin çocuklarý omuz omuza verdikçe kimse onlarý yýkamazdý...
