Bir bebek doğunca babalar ne ister? Önce sağlıklı olmasını ister çocuğunun. Aile hekimleri aşı takvimini takip ediyorlar zaten, özel beslenme ihtiyacı duyan bebeklere mamalarını devlet veriyor, özel sağlık sigortası da en çok çocuklar için yapılıyor. Sonra ne ister bir baba?
Çocuğuna iyi bir eğitim verebilmek, geleceğe iyi hazırlamak. Gideceği okulu, yapacağı sporu, çalacağı müzik aletini, konuşacağı dil ya da dilleri düşünürüz. Sonra kendisine döner insan. Sorumluluk artmıştır, işine dört elle sarılır, sağlığına daha çok özen gösterir.
“Bu söylediklerini biliyoruz, sadede gel” diyeceksiniz, geliyorum.
Türkiye’de baba olan biri için son derece normal de, Gazze’de baba olan biri bu söylediklerimin hiç önemi yok. Babaların sadece hayatta kalmaya çalıştığı ve çocuklarını sadece yaşatmaya çalıştıkları yerler var hala.
Sadece Gazze için geçerli değil bu durum. Suriye’de, Afganistan’da, Somali’de, Sudan’da ve daha bir sürü yer için geçerli.
***
Yarın sabah bayram... Türkiye’de babalar, bayramlık kıyafetler aldılar çocuklarına. Bayramlıkları geçtim peki Gazze’de gerçekten bayram olacak mı çocuklar ve babaları için? Sokakta çata-pat, maytap patlatacak bizim çocuklarımız.
Gazze’de tank mermileri, uçaklardan atılan füzelerden korunmaya çalışacak. Çocuklar için çikolatasız, şekersiz, Ramazan Bayramı geçmez bizde.
Eğer yiyecek bir şey bulabilirse sadece karnını doyuracak Gazze’li bir çocuk Suriye’de, Afganistan’da, Somali’de, Sudan’da ve daha bir sürü yer için geçerli bu söylediğim...
***
Elimizde çiçeklerle, mezarlıklara bayram ziyaretine gidip, yitirdiklerimiz için dua edeceğiz değil mi? Gazze’de taptaze mezarlar var, çiçek yok ve dualar hayatta kalabilmek için ediliyor.
Adaleti tartışmalı, acısı bol, bir dünyada yaşıyoruz. Söz bitiyor bazen, geriye insanın içinde burkulmuş duygular kalıyor.
Herkese iyi bayramlar o zaman, olabildiğince...
