Baba ve oðullar için bir aksiyon

Bu hafta vizyona giren Ýlk Kurþun-First Kill baba ve oðullarýn birlikte gidip zevkle seyredecekleri bir yapým...

Bazý filmler vardýr adý çok büyük deðildir ama izleyicilerin iki saat eðlenceli vakit geçirecekleri yapýmlardýr. Ýlk Kurþun tam da böyle bir yapým. Baþarýlý Wall Street brokerý olan Will, oðlu Danny ile baðlarýný yeniden saðlamlaþtýrabilmek için ailesini, büyüdüðü yere tatile götürür. Will ve Danny avlanmaya çýktýklarý sýrada, ters giden bir banka soygunu sonucu haydutlarýn hesaplaþmasýna tanýk olurlar. Danny suçlular tarafýndan rehin alýndýðýnda, Will polis þefinin cinayet soruþturmasýný engellemek ve oðlunun hayatý karþýlýðýnda çalýnan parayý geri almak zorunda kalacaktýr. Film baþý sonu belli, sürpriz barýndýrmayan ama bu haliyle gelen izleyiciyi de hayal kýrýklýðýna uðratmayan bir yapým. Burada yönetmen Steven C. Miller’ýn tutarlý kariyeri önemli rol oynamýþ. Özellikle son iki yýldýr Bruce Willis ile beraber kotardýklarý üçüncü film Ýlk Kurþun. Yönetmen için iyi bir durum ama Bruce Willis açýsýndan gittikçe düþen kariyerinin bir göstergesi. Tabii Willis’in artýk 63 yaþýna geldiðini hatýrlatmalýyýz. Yaþlanan aktörlerin deðiþmez kaderi bu. Willis’in Harrison Ford veya bir Sean Connery olmadýðýnýn da kanýtý. Willis’in oynadýðý filmler kalite olarak aþaðýya düþtükçe yönetmen Miller’ýn yukarý giden bir çizgisi var. 2018’de yönetmenin Sylvester Stallone ile çektiði Escape Plan 2: Hades filmini seyredeceðiz. Yönetmenin sürpriz barýndýrmayan sinematografisinin getirisi bu. Yine filme dönersek, heyecan dozajý yüksek olan yapýmýn çarpýcý olan kýsmý bir baba-oðul arasýndaki iliþkiyi alt metinde kullanmasý. Will (Hayden Christensen) iþlerine dalmýþ ve oðlu Danny’e ilgi göstermeyen bir babadýr. Bu noktada öykünün her babanýn problemini iþlediðini söyleyebiliriz. Danny okuldaki kabadayý bir çocuðun hedefindedir. Bunu öðrenen baba Will oðluna bir erkeklik dersi vermek için onu kendi kasabasýna götürüp ava gitmeye karar verir. Filmin baþýnda hayvan avlamaya böyle bir anlam yüklenmesi beni rahatsýz etti. Son diyalogta “Kahraman olmak için silah kullanmaya gerek yok” lafý her þeyi deðiþtirdi tabii. Baba rolündeki Hayden Christensen’den hiç hoþlanmam. Yani oyunculuk performansýna kötü demesem de doðal elektriði bana iyi gelmez. Hatta Star Wars’un yeni serisinden orijinali kadar hoþlanmamamýn en büyük sebebi Christensen diyebilirim. Halbuki orada Anakin Skywalker’dan Darth Vader’a dönüþen karakter için çok uygun olmuþtu Christensen’in tarzý. Bu filmde de kötü babadan, iyi babaya bir dönüþüm geçiriyor Christensen’in canlandýrdýðý karakter. Bruce Willis ise bu tür rolleri sadece para kazanmak için üstleniyor gibi. Zaten sonuna geldik son bir vole vuralým mantýðý. Hatta bir sahnede Willis’in “Þu Christensen’in lafý bitsede ben monoloðumu döktürsem” duygusu hissediliyor. Halbuki rolünü bu kadar küçümsemese film daha iyi bir noktaya gelebilirdi. Yazýnýn baþýnda da dediðim gibi heyecan çizgisi tatmin edici. Danny’i kaçýran Levi karakterini canlandýran Gethin Anthony sayesinde filmin duygusunun daha yerine oturduðunu söyleyebilirim. Burada babanýn veremediði kendine güven duygusu ve içselleþtirme olayýný bu haydut küçük oðlana çok daha iyi hissettirebiliyor. Bu haliyle Bruce Willis ve Hayden Christensen gibi iki büyük ismin altýnda ezilmiyor Anthony. Film saf bir aksiyon ama dramasý da yerinde. Baþlýkta dediðimiz gibi baba ve oðullar için iyi bir seçim.

Bruce Willis’in düþen kariyerinde öncelikle 63 yaþýna geldiðini hatýrlamalýyýz. Ayrýca onun bir Harrison Ford ya da Sean Connery gibi olmadýðýný da bir kenara not edelim.