Babalar ve oðullarýn bitmeyen savaþý

Yýl içinde birçok ödül toplayan Sarý Sýcak filmi vizyonda. Sanat filmi damgasý yiyerek bir dezavantaj yaþamamasý gereken ve her tür izleyicinin beðenerek seyredeceði bir yapým...

Türkiye’deki bazý filmler birkaç sene içinde festivallerde sýkça boy gösterir. Kimileri ödüllendirilir. Kimileri de her defasýnda seçkiye alýnmasýna raðmen eli boþ döner festivalden. Sarý Sýcak, bahsettiðim ilk kategoriye giriyor. Ýstanbul, Malatya, Boðaziçi ile Moskova Film Festivali’nden önemli ödüllerle döndü. Bir filmin baþarýsý elbette ki sadece festivallerde kazandýðý ödüllerle sýnýrlanamaz ancak bu film katýldýðý her yarýþmada bir þekilde seçilmeyi baþarmýþ bir yapým. Filmin konusuna gelince… Ýbrahim ve ailesi fabrikalarýn arasýnda sýkýþmýþ bir sebze tarlasýný iþletiyor. Babasýnýn feodal hükümdarlýðýnýn altýnda yaþamýný geçiren Ýbrahim her ne kadar kendisi için çok farklý bir gelecek hayali kursa da elinden fazla bir þey gelmiyor. Kendi kaderini eline almaya çalýþan bir genç üzerinden Türkiye’nin genel aile yapýsýna, feodal sýnýrlardan çýkamamýþ toplumsal yapýsýna farklý bir bakýþ açýsý getirmeye çalýþan film uzun zamandýr sinema perdesinde görmeye alýþýk olmadýðýmýz bir janrý akla getirdi. Metin Erksan’ýn Susuz Yaz, Ö. Lütfü Akad’ýn Gelin-Diyet-Düðün üçlemesinde olduðu gibi toplumsal gerçekçi öðelerle bezeli bir film izleme þansýný yakaladýk. Bu yönüyle filmi oldukça güçlü buldum. Aslýnda çok basit bir isteði var Ýbrahim’in, aðýr vasýta ehliyeti alýp kamyon þoförlüðü yaparak bu diyarlardan gitmek. Ama babasýnýn ve topraklarýn baskýsý onu bu hayalinden her fýrsatta uzaklaþtýrýyor. Hýncýný, hayvanlardan, bitkilerden, etrafýndan alýyor.  Yönetmen çok önemli bir konuyu, iyi bir çalýþmayla kotarýyor. Ama bu baþarý onun söyleyeceði þeylerin de tükenmesine sebep oluyor. Film bu hafta Baþka Sinema ile vizyona giriyor. Baþka Sinema’nýn Türk sinemasý için önemi ortada. Ama iyi filmlerin sadece Baþka Sinema ile izleyiciye ulaþmasý da tartýþýlmasý gereken bir konu.