Uzmanlara göre çocuğun gelişiminde bakıcının rolü gözardı edilemez. En önemlisi ise çocuğun iyi bir birey olabilmesi için anne ve babası gibi çaba göstermesi gerekiyor.
Bu aralar bakıcı konusunda o kadar çok istek, dilek, şikayet duydum ki bu konuyu ele almamız gerektiğini düşündüm. Şanslı olanlar daha bakıcıya ihtiyaç duydukları ilk andan itibaren doğru kişiyle karşılaşıyor. Öyle bakıcılar gördüm ki çocuğun anneannesi, babaannesi yerine geçmişti. Aile büyüklerinin yeri elbette ayrı ama eğer uzakta yaşıyorlarsa bir bakıcının aynı özeni göstermesi hiç de fena olmuyor, gördüğüm kadarıyla. Geçenlerde böyle bir aileyle tanıştım. Bakıcı olan kadın, çocuğun sadece beslenmesiyle değil okulu, başarısı, ilgi alanları konusunda da son derece ilgili ve bilgiliydi. Anne ile aralarındaki uyum da kadının tam bir aile üyesi olduğunu gösteriyordu. Çocuk da çok mutluydu.
Ne yazık ki her bakıcı kadın-çocuk-anne baba üçgeninde yaşananlar ve ilişkiler böyle olmuyor. Uzmanlar da doğru olmayan bakıcı seçiminin çocuğun gelişiminde riskleri de beraberinde getireceğine vurgu yapıyor. Temel güven duygusunun ailede kazanıldığını belirten Üsküdar Üniversitesi NPİSTANBUL Etiler Polikliniği Uzman Klinik Psikolog Aynur Sayım “Ancak çocuğun gelişimi ve eğitiminde bakıcının rolünün gözardı edilmemesi gerekiyor” diyor. Sayım, bakıcı seçimi konusunda bakın hangi uyarılarda bulunuyor:
“Günümüzde çalışan annelerimiz çoğunlukta, dolayısıyla bakım için ya bir bakıcı ya da aile büyüklerinden yardım alınıyor. Burada önemli olan, bakım veren kişiyle anne-babanın ortak tutum sergilemesi. Çocuk eğitimi için bulunduğumuz önerilerin aynısını bakım veren kişinin de uygulaması gerekiyor. Bakıcının yaklaşımları doğru ve net olmalı. Anne ve babadan beklediğimiz; sağlıklı bir iletişim, sevgi ve disiplin dengesi, çocuğun bireyselleşmesi için çaba beklentilerinin aynısını bakım veren kişiden de bekliyoruz. Bundan dolayıdır ki anne ve babanın bakıcıyı bu doğrultuda yönlendirmeleri, ortak yaklaşım oluşturmaları gerekiyor.”
KİMİ BİLGİLER KİTAPTA YOK
Kerem ve Elvan büyürken annemin desteği büyüktü. Hala da öyle. Ben şanslı olan annelerdendim. Hem annem yanımdaydı hem de çocuk yetiştirirken önemli bulduğum noktalara, hassasiyetlerime özen gösterdi. Ben de onun deneyime dayanan bilgilerinden faydalandım sıklıkla. Bu bilgiler kimi zaman o sırada okuduğum kitaba aykırı olsa da... Sonradan konusunda daha uzman bir ismin tıpkı annemin sözlerine benzeyen yorumlarını da onunla paylaştım. “Bak iyi ki senin sözünü dinlemişim” diye. Yüzündeki mutluluk benim için ayrı bir keyif kaynağı.
ANNENİN AJANDASI
