Petro-politik kavramýnýn dünya coðrafyasýna þekil verdiði dönemler devam ediyor. Teknoloji ve haberleþme daha da fazla ilerledi ve belki de 30-40 yýl öncenin kýran kýrana rekabetlerine farklý bileþenler de eklendi. Ýletiþim çaðýnda zamanýn kanlý býçaklý savaþlarý yerine daha da yýkýcý olan algý savaþlarý yaþanýyor. Ancak son kertede her þey dünyanýn kaynaklarý, zenginliklerini kontrol etme amacýna yönelik bir hegemonya savaþýna çýkýyor. Doðal kaynaklarý açýsýndan zengin bir coðrafyanýn, bu zenginlikle ters orantýlý bir yoksulluðuna tanýk oluruz çok zaman. Kendi kaynaklarý üzerinde söz sahibi olma çabasý ise dýþarýdan gelen darbelerle karþýlanýr. O coðrafyanýn öz deðerleri, paylaþým savaþlarýnýn þahlarýnýn umurunda bile
deðildir.
Elmas, petrol, kömür, demir... Hiç farketmez. Doðal zenginlikler mutlaka beraberinde felaketleri de getiregeldi dünya tarihi boyunca. O zenginliklerden pay almak isteyen hatta kýrýntýsýný kimseye býrakmak istemeyen dünya devleri, oyunu çok kirli oynadýlar.
Uluslararasý þirketler, hükümetleri devirdi, haraca baðladý, parmaðýnda uðrattý.
O þirketlerin anavataný olan ülkelerin ordularýnýn öncelikli görevi de hegemonyanýn rahat yayýlmasýnýn önündeki engelleri kaldýrmak oldu.
Ýstanbul’da 23. düzenlenen Enerji Kongresi’ne giderken zihnimde bu düþünceler uçuþuyor. Bir de 18 yýl önce enerji ve petropolitik konularýna meraklý bir gazeteci olarak takip ettiðim bir baþka Enerji Zirvesi. 1998 yýlý Eylül ayýnda ABD’nin Houston kentinde düzenlenen zirvede dönemin Enerji Bakaný Cumhur Ersümer Türkiye’yi temsil etmiþti. Petrol devlerinin bu zirvedeki lobi çalýþmalarýný ve bir petrol devinin heyeti davet ettiði bir at yarýþý gösteriþini hatýrlýyorum. Bakan düzeyinde katýlan Türk heyetini aðýrlayan kiþinin bu petrol devinin Baþkan’ý deðil, Baþkan Yardýmcýsý olmasýný da öylesine yadýrgamýþým ki, 18 yýl sonra bu toplantýdan hatýrladýðým detaylarýn baþýnda geldi. Ýstanbul’daki Enerji Kongresi, Cumhurbaþkaný Recep Tayyip Erdoðan ile Rus lider Vladimir Putin, Venezuela Devlet Baþkaný Nicolas Maduro ve Azerbaycan lideri Ýlham Aliyev’i bir araya getirdi. 80 ülkeden 250 üst düzey hükümet yetkilisi zirve nedeniyle Ýstanbul’da.
Öyle bir momentumda toplanýyor ki zirve, tam da “tarihi dönemeç” dedikleri bir Zaman dilimindeyiz. Uluslararasý güçler, ülkelerin üzerine kurulu olduðu topraklarý paylaþma hevesiyle oyun üzerine oyun kuruyorlar. Savaþlardan kaçan mülteciler, denizlerin kýyýlarýna vurarak, medeniyetin suratýnda patlayan bir tokada dönüþüyor.
Suriye, Irak... Ülkemizde yaþanan ve milletin lideriyle kenetlenmesinin ardýndan bir gecede altedilen darbe giriþimi.
Terör...
ABD’de 8 Kasým’da yapýlacak olan ve tüm insani deðerleri altüst edercesine çirkin bir þekilde kampanyasý süren baþkanlýk seçimleri... Böyle bir dönemeçte toplanan Enerji Zirvesi, bu sektörde pek de duyulmayan bir kavramý, dünyanýn en eski kavramlarýndan birini slogan olarak seçti: “Barýþ”.
Barýþ için enerji...
Barýþ için paylaþ...
Vahþi kapitalizmin acýmasýzlýðýnda ne kadar ütopik geldi kulaðýnýza deðil mi?
Ýþte tam da bu yüzden “Barýþ için enerji” kavramý Türkiye gibi önceliði mazlumlar olan bir coðrafya ve Erdoðan gibi dünya sisteminin adaletsizliðine itiraz eden bir liderden gelebilir sadece. Ve o þekilde hayat bulabilir.
