2013’te biten görev süresi tartýþmalý bir þekilde uzatýlan Barzani’nin iç siyasette büyük sorunlar yaþadýðý biliniyor. Kuzey Irak Parlamentosu uzun zaman çalýþamadý, Goran üyelerinin hükümetten çýkarýlmasý hükümeti de tartýþmalý hale getirdi. Barzani hem yerel yönetimdeki siyasi krizle, hem merkezi yönetimle olan ulusal siyaset kriziyle, hem ekonomik krizle, hem de DEAÞ kaynaklý güvenlik kriziyle uðraþýyordu.Tüm bu krizlerden kurtulmak isteyen Barzani daha büyük bir krizle, yani baðýmsýzlýk referandumuyla hepsini bastýrma yoluna gitti.Tamamen köþeye sýkýþan ve meþruiyet sorunlarýyla debelenen Barzani bir oldubitti yaparak kendi þekillendireceði bir siyasi tablo oluþturmak istiyor.Buna ‘büyük kumar’ oynamak da denebilir.
Kürtlerin ulusal onurunu tahrik ve istismar ederek her þeyi örtmeye ve kendisine bir istikbal saðlamaya çalýþýyor.Bunu yaparken de bölge halkýnýn kazanýmlarýný emperyalist güçlere peþkeþ çekerek heba ediyor.
Baðýmsýzlýk iddiasý acaba Barzani için siyasi istikbal mi getirecek, yoksa siyasi intihar anlamýna mý gelecek, bunu yakýn zamanda göreceðiz.
Türkiye, Barzani için hep bir can cimidi gibiydi. Ne zaman baþý sýkýþsa, ne zaman darboðaza girse, ne zaman ‘yandým Allah’ dese, Türkiye bir þekilde yanýnda oldu.
Tarih 2014… DEAÞ Mahmur’a saldýrdýðýnda ajanslar, Erbillilerin panik halinde kaçýþtýðý, benzin istasyonlarýnda kuyruklar oluþtuðu, telefon hatlarýnýn kitlendiði ve yönetimin halký teskin etmeye çalýþtýðý yönünde haberlerini geçiyordu.
Tarih yine 2014… Irak’ta yaþanan çatýþmalar ve terör saldýrýlarý sebebiyle büyük göç dalgalarý oluþuyor ve Kuzey Irak yönetimi aciz ve çaresiz kalýyordu. Neçirvan Barzani, sorunla tek baþlarýna baþ edemeyeceklerini ilan ediyordu.
Tarih 2015… Süleymaniye’de baþlayan þiddet gösterileri baþka þehirlere de yayýlýyor, kitlesel gösteriler karþýsýnda Barzani yönetimi büyük bir siyasi kriz yaþýyordu.
Tarih 2016… Petrol boru hattýna gerçekleþen sabotaj sonrasýnda Kuzey Irak Yönetimi’nin adeta þah damarý kesiliyor, ekonomik darboðaz yerel yönetime kontak kapattýrýyordu.
Tarih 2016… Irak Merkezi Yönetimi ile Kuzey Irak Bölgesel Yönetimi arasýnda ipler kopma noktasýna geliyor, yaþanan siyasi kriz Bölgesel Yönetimi her açýdan yalnýzlýða itiyordu.
Bu ve benzeri olaylar, tarihler, krizler… Barzani yönetimi tüm bu krizlerde yanýnda tek bir ülke buldu: Türkiye… Barzani’nin baþý her sýkýþtýðýnda can simidi gibi sarýldýðý tek bir lider vardý: Erdoðan…
Irak’taki göç dalgasýnda Türkiye komþu halka kapýlarýný açtý, yüzbinlerce Iraklý Türkiye’ye sýðýndý. Duhok ve Zaho’da kurulan AFAD kamplarýnda Ezidiler, Türkmenler, Araplar misafir edildi, birlerce insani yardým týrý Kuzey Irak’a geçti.
Petrol boru hattý krizinde Türkiye milyonlarca dolar mali yardýmda bulunarak, Kuzey Irak’taki idari sistemin iþleyebilmesini, memurlara maaþ ödeyebilmesini saðladý.
Kuzey Irak’taki ekonomik kriz, Türkiye sýnýrýndaki ticaretle, Türk müteahhitlerin yatýrýmlarýyla, Türk devletinin yardýmlarýyla aþýldý.
Merkezi Yönetimin Kuzey Irak’ý izole edip yalnýzlaþtýrmaya çalýþtýðýnda Türkiye, Bölgesel Yönetim'e sahip çýktý, krizin diplomatik çözümüne de katkýda bulundu.
DEAÞ saldýrýlarýna karþý Türkiye bölgeye asker gönderdi, askeri üsler kurdu, hem Musullu Sünni Araplara, hem de peþmergelerin de olduðu yerel güçlere eðitim verdi.
Barzani’nin sokak gösterileri veya siyasi krizlerle devrilmeye çalýþýlmasýna karþý da Türkiye yapýcý rol oynamaktan kaçýnmadý.
Türkiye askeri, mali, ekonomik, siyasi, insani ve diplomatikher türlü yardýmý yapmaktan geri durmadý.
Tüm bunlara karþý Barzani’nin yaptýðý ise can simidini delmek... Vefasýzlýk, nankörlük ve basiretsizlik..
