BÝLGELÝK kendini bilmeyle baþlar der ünlü bir düþünür. Evladým dokunmasana. Yapma çocuðum. Oraya sakýn dokunma mikrop vardýr. Biz konuþurken sen sus. Büyükler konuþurken küçükler konuþmaz. Yat uyu bakayým. Sakýn evi kirletme. Doymamýþsýndýr sen, bitir bakayým tabaðýný. Doktor olacak benim çocuðum. Evladýmmm sen daha uyumadýn mý? Bak komþunun kýzýna, takdir almýþ.
Yine mi kirlettin üstünü. Odaný daðýtma sakýn. Aldýðýný aldýk yere koy. Akþam akþam baþýma icat çýkartma. Çabuk eve gel. Þimdi geliyor terlik. Bunlarý yapmadýysanýz, komutlarý dinlemediyseniz. Bana anne deme!..
Yazdýklarýmýn hemen hemen hepimizin bildiði cümleler. Ýçinden mutlaka size çok tanýdýk gelen sizi çocukluðunuza götüren bir cümle olmuþtur diye düþünüyorum. Duyarak büyüdüðümüz bu cümleleri anne baba olunca biz de çocuklarýmýza kullandýk. Uslu çocuklarý sevdik. Ýstedik ki çocuklarýmýz etliye sütlüye karýþmasýn, konuþmasýn, kýrmasýn, ellemesin, kirletmesin. Misafirliðe gittiðimizde bakýþlarýmýzla ya da hafif çimdiklerimizle eðitmeye çalýþtýk çocuklarýmýzý. “Anne yaa ne çimdikliyorsun” diye sorduklarýn da ise daha çok kýzdýk onlara. En tuhaf yaný da eðer sus pus heykel gibi otururlarsa þeker vereceðimizi onlarý ödüllendireceðimizi söyledik. Hangi çocuk þekere hayýr diyebilir ki?
Saðlam dostlar seçmeyi nasýl öðrendiniz diye sorsam size ne dersiniz? Ya da en iyi ekmek nereden alýnýr? Uykusuz kalýrsanýz ne olur? Kýþýn neden kazak giyersiniz? Âþýk olduðunuz kiþi doðru kiþimiydi sizin için. Ateþ neden tehlikelidir. Size en çok yakýþan rengi kim seçti. En sevdiðiniz yemek neden brokoli deðil de mesela imambayýldý. Tecrübelerimiz ve seçimlerimiz deðil midir bizi biz yapan. Elimizi yakmasaydýk nereden bilecektik ateþin tehlikeli olduðunu. Brokoli saðlýklýydý evet ama imam bayýldý da fena sayýlmazdý. Yatak döþek hasta yatmadýnýz mý ince giyindiðiniz için. Hele o sizi çok üzen aþkýnýz yok mu? Kaç kere onu düþünüp yastýða gömdünüz kafanýzý.
Þu anda doðru seçimler yapabiliyorsak, iyi ve kötü farklý yerlerdeyse bizim için bunlarý tecrübelerimize borçluyuz. Onun için demezler mi “Keþke 50 yaþýnda ki tecrübelerimle,18 yaþýnda olabilseydim” diye. Hayatý tecrübe etmeden kendi kurallarýmýzý koyabildik mi?
Çocuklarýmýzý bir heykeltýraþ edasý ile yontmaya çalýþýyoruz. Kendi istediðimiz þekilleri verip, bizim yapamadýklarýmýzý yapmalarýný, seçtiðimiz yoldan gitmelerini bekliyoruz onlardan. Hiç aklýmýza gelmiyor ki bizden daha baþarýlý daha doðru seçimler yapabilecekleri. Kendi seçimlerinde mutlu olabilecekleri. Oysa birazcýk özgür kalsalar arada bir baþýmýza icat çýkarsalar yeni yepyeni þeyler yapacaklar.
Size NASA’ ya ait bir siteden bahsetmek istiyorum. Uzaylýlar gerçek mi bilmiyorum ama biz evimizde çocuklarýmýza bu komutlarý verip çocuklarýmýzý gönderdiðimiz tek yer çöp atmasý için karþýda ki çöp bidonuyken farklý ülkelerden yetiþmiþ çocuklar iþi biraz ileri götürüp çöpü attýktan sonra uzaya kadar gitmiþler. Ben bu yazýyý yazarken 6 kiþi uzayda yaþýyordu. http://www.howmanypeopleareinspacerightnow.com/
Býrakalým çocuklarýmýz araþtýrsýnlar, belki kýrmadan öðrenemeyecek camýn kesince acýtacaðýný. Býrakalým sevdikleri iþi yapsýnlar. Sevmeden yapýlan bir iþte zaten ne kadar baþarýlý olunabilir ki. Konuþsunlar çocuklar fikirlerinin deðerli olduðunu anlasýnlar. Evi kirletebilirler mesela. Özgür olsun çocuklar özgür olsunlar ki bize icat çýkarsýnlar. Tecrübe etsinler hayatý. Kendilerini tanýyarak erdemli olsunlar. Dünyayý bir adým öteye taþýsýnlar. Gelecek onlarýn biz geçmiþte kalýyoruz. Geçmiþ geleceðe þekil vermesin, rehberlik etsin.
Býrakalým terlikle tehdit edip þekerle ödüllendirmeyi. Þeker vermek yerine güven verelim geleceðimize. Sevgili çocuklar biz size güveniyoruz. Duvarlarý maviye, yeþile, mora ya da kýrmýzýya boyayabilirsiniz. Ve lütfen mümkünse baþýmýza icat çýkarýn uzaya gidin. Yeni icatlar yapýp ölümcül hastalýklara çare bulun. Akýllý telefonlarý baþka ülkelerin çocuklarý deðil bizim çocuklarýmýz bulsun. En geliþmiþ arabayý siz yapýn olmaz mý? Savaþlarý bitirin. Ýnsanlýk ölmesin. Hatta dünyayý da güzel renklerle boyayýn.
Size söz veriyorum terlik yok...
