Bayram, unutmamak içindir

Bayram sabahýnda okunan selalarla karýþtýk mübarek günlere. Ýnsanlar akýn akýn koþtular bu çaðrýya. Hem sevinç hem hasret var bayram sabahlarýnda. Benim gibi orta zamanlarýný yaþayanlarsa, her tarafý hasret denizleriyle çevrili birer adaya dönüyor. Bir yanda ahirete intikal etmiþ anne-babalar... Diðer yanda gurbete uçmuþ kuþlarýnýz. Sadece el öpüp þeker toplamaya çýktýðýmýz çocukluk günlerinde deðilmiþ bayram telaþý... Bizim yaþýmýzda da kapýyý acaba kim çalacak heyecaný baþlýyor. Þekerlikler doluyor, harçlýklar hazýrlanýyor, biz de çocuklar gibi süslenip püslenip bekliyoruz, elimizi öpmeye kim çýkýp da gelecek... 

Herkes memleketine kaçtý bu bayramda da. Sosyal medyada neredeyse tüm arkadaþlarýmý köylerini, kasabalarýný tanýtýrken görüyorum. Sýla-i rahim yapan genç insanlarý görmek ne güzel. Kabir bahçeleri bile cývýl cývýl, çiçeklerle, çocuklarla dolu. Ahiret köþesine çekilmiþlerimiz de sanki bayramlaþmak için hazýr ve nazýr. Doðumhaneleri esas alsa da nüfus istatistikleri, tarihin asýl yazýldýðý mekanlar kabristanlardýr derim hep. Þehrin esas sahipleri, topraðýn üstünde gezenlerden evvel, topraðýn altýnda yatanlar. Bu yüzden bayramlaþmayý evleviyetle hak ediyorlar. 

Bayram, bir sevgililik bilinci. Bütün sevgiler, Allah Sevgisi'nin büyük evinde birleþiyor. Her küçük sevgi, kalbimizi Allah sevgisine hazýrlýyor, zaten sevginin küçüðü büyüðü olmaz, sevgi sevgidir... Bütün sevgililer, ancak En Sevgili'ye kadar taþýyor sizi. Peþinden koþtuðumuz hiçbir þeyde vefa yok, dünyada olup da batmayan güneþ tanýmýyoruz. Ama her batan güneþ bizi “Hiç Batmayan”a yaklaþtýrýyor. 

Bayram, Hz. Ýbrahim'den emanet. O, çok sevdi ve çok sevildi. Bu yüzden sýnavý en aðýr olan idi. Sevdiði þeyden Allah için vazgeçmek bahsini, çok konuþmak da çok yazmak da tedirgin ediyor beni. Ýnsanýn evladýyla sýnanmasý kadar zor ne olabilir dünyada. Ama Hz. Ýbrahim de Hz. Ýsmail de imtihanlarýný öyle güzel verdiler ki, halen devam eden bir dini adet olarak günümüze kadar geldi kurban ibadeti. Hz. Resulullah (s) Efendimizin de sünnetidir. Peygamber Efendimiz kurbanýný anarken onu namazýndan ve orucundan ayrý söylemezdi hiç. Çünkü o, Rabbine yakýn olabilmeyi cidden çok önemserdi ve müslüman kardeþlerine karþý da çok hassastý. Kurban bayramý bir hassasiyetler bayramýdýr. Yaklaþýmlar, incelikler bayramýdýr.      

Bayram, zamaný idrak ediþ halidir. Öyle güzel bir vakittir ki Bayram, bütün zamanlar onda bitiþir. Bütün zamanlarý buluþturan, çok güzel çok müstesna bir durak. Geçmiþ ile gelecek o limanda buluþuyor, tüm zamanlar, o iskeleye baðlý. Hazýrda ve Huzurda olmak bilinci bayram. Buyur, buradayým geldim Allahým! Diyebilmek...

Bayram, tamama ermiþlik hissi. Kurtuluþ ve baðýþlanýþ müjdesi. Rabbani af ümidinin yanýsýra, kullarýn da birbirini affediþinin haberi. Boþa dememiþ büyükler “gel beraber, karlý daðlar aþalým, bayramlaþalým”...

Bayram hatýrlayýþ bayramý... Biz tok iken aç yatanlarý, biz evimizde yatarken sokaklarda üþüyenleri, biz sýlamýza kavuþurken, memleketi tarumar edilmiþleri, mültecileri, kimsesizleri... Ümmeti ve nihai manada insanlýðý hatýrlama zamaný... Ýnsan oluþu iliðine kemiðine kadar hissediþin vakti bayram... 

Ýslam alemine ve memleketimize hayrlar, iyilikler, güzellikler getirmesi duasýyla bayramýnýzý tebrik ederiz..