Temmuz’un sıcağında maç. Ne için? Sisteme para kazandırmak. Neyse. İnanın bende dahil futbolseverlerin seyrederken eziyet çektiği bir maç. Bence sonuç belli. Ama büyük konuşmak bizlere yakışmadığı için futboldur ciddiye almak gerek diye konuşuyoruz. Oynanan futbolu yorumlamak daha doğru. İlk yarı iki takım da futbol adına ortaya bir şey koymamalarına rağmen Trabzon’un Avrupa tecrubesinin verdiği ağırlık kendini hissettirdi. Duran toptan gelen gol beklenen goldu. Trabzonspor’un bu oyun yapısı ile başka türlü gol atması zaten mümkün değil. İkinci yarı daha kolay olur diye beklerken değişen bir şey olmadı ve maç bitsin gelene bakalım düşüncesi oyun boyunca sürdu.
Futbolcu olarak bu sıcakta turu gecelim diğer turlarda oynarız diye düşünüyorsunuz tamam da sıcak karşılıgında milyon eurolar alıyorsunuz. Hiç olmazsa o sıcakta gelip sizi destekleyen "yanlış anlamayın sizi değil formayı destekliyorlar" o taraftara borcunuz olduğunu hiç düşünmüyor musunuz? Constant aylardır yok ama oynuyor. Mustafa ‘ben olduğum müddetçe Trabzonspor’da oynamaz’ deniyor oynuyor. Sevgili taraftarım daha sezon başı moralinizi bozmak istemiyorum ama açıkca söyleyeyim çobanlık yaparken Trabzonspor’u hayal edenler hayaline kavuşmuş olabilir ama çobanlığa devam ettiğini maalesef anlamamış. Yazık.
Trabzonspor tur atladı. Ne olacaktı Allah aşkına? Her şeye rağmen moral bozucu skor olmadığı için şahsen ben seviniyorum.
70’li seneler, Amerikalılara futbolu sevdirmeye çalışıyorlar ama basketbolda saniyede skor değişmesine alışmış amerikalılara futbolu sevdirmek zor oluyor. Pele geldi. Beckanbuer geldi ama futbol sevgisi bir adım ileri zorla gitti.
Niye diye sorarsanız? Ben size sorayım. Bu akşamki maçı sevin deseler. Allah aşkına nasıl seversiniz?
