ELÝM yüzüm çamur içinde. Dizimde düþtüðüm için oluþan yaralar. Belki burnumdan sümükler akýyor, Kirlenmiþ üstüm baþým, evi daðýtmýþ olabilirim. Resim de yapabilirim duvarlara. O güzelim kýymetli vazo kýrýlmýþ olabilir yanlýþlýkla.
Annemden azar iþitirim belki de. “Akþam babana söyleyeceðim” olsun ben daha çocuðum.
Babamýn yolunu gözleyeceðim. O gelince sofra kurulacak. Annem dolduracak tabaðýmý yemekle. “O tabak bitmeden sofradan kalkmak yok küçük haným” diyecek. Babam bana, ben ona bakacaðýz gizlice. Munzur bir gülümseme ikimizde. Baba kýz anlaþacaðýz gizlice. “Ellerimi yýkadým televizyon izleyebilir miyim anne.” Soðuk kýþ günü sýcacýk sesiyle “Olur ama çok deðil.” Evde bir huzur annem, babam ve ben... “Doðru yataða” dedi annem.
Bana bir masal anlat anne...
Ýçinde pamuk helvadan yapýlmýþ bulutlar olsun. Kanatlarým olsun uçayým kuþlar gibi. Bana bir masal anlat anne içinde sen, babam, kardeþlerim içinde tüm sevdiklerim olsun. Kaf Daðý’nýn arkasýndan çýka gelsin beyaz atlý prens. Bulutlar aðlamasýn, köpekler üþümesin. Gökkuþaðýndan araba, þekerden evimiz olsun. Hepimiz kardeþiz mutlu olalým anne. Rengârenk balonlar olsun, insanlar gibi rengârenk. Dünya sen gibi koksun anne. Bana bir masal anlat anne. Uçurtmalar olsun içinde, bir çocuðun gözleri kadar güzel uçurtmalar. Evcilik oynayalým kardeþçe. Silahlar kurþun deðil çiçek atsýn.
Kocaman aðabeyler yaramazlýk yaptým diye mi kýzdýlar bana. Peki ya babam? Oda mý yaramazlýk yapmýþ. Þu büyükler ne acayip bize bomba attýlar anne? Önce bir gürültü sonra ben öldüm, babam öldü. Ölüler üþür mü anne?..
Ben daha 4 yaþýnda bir çocuktum! Nedensizce gülecektim nedensizce öldürüldüm anne. Oysa biz kardeþtik. Evcilik oynayýp, ip atlýyorduk. Ben daha büyüyecektim anne. Doktor olacaktým küçük çocuklarýn pýt pýt eden yaralarýný iyileþtirecektim. Þeker verecektim onlara. Sen üzülme anne. Burasý sen kokuyor. Ve biliyor musun? Kanatlarým var benim. Gökkuþaðý da var burada. Hem hiç korkmadým ben ölürken. Önce beyaz bir ýþýk belirdi. Sonra bana þerbet verdiler. Þahadet þerbetiymiþ adý. Kýzma ama senin yaptýðýn þerbetlerden bile güzel. Ýçtim, biraz daha içtim. Babam da içti. Þehit olmuþuz biz anne. Sakýn üzülme. Þehitler ölmezmiþ. Hani hep derdin ya, “Sen bir meleksin” evet haklýsýn, “Ben ölmedim, kýzýn artýk bir melek anne”..
4 yaþýnda þehit edilen Mevlüde Ýrem Çiftçi anýsýna...
Eðer bir gün yolunuzu kaybederseniz bir çocuðun gözlerine bakýn.
O size rehberlik edecektir...
