Benim adým ZEHRA.
Azerbaycan Türküyüm. Müslümaným. Karabaðlý fakir bir ailenin 2 yaþýný doldurmamýþ bebeði idim. Köyümüz; Ermenilerin iþgal ettiði Azerbaycan topraklarýnýn yakýnýnda. Ermeni askerleri zaman zaman köyümüze girip, sivil insanlarý öldürürmüþ.
Benim adým ZEHRA.
Doðduðum topraklarda uzun yýllardýr kan var. Ermeni zulmü var. Köyümüze yakýn HOCALI'da da, yýllar önce benim gibi bebeklere kurþun yaðdýrýlmýþ. Anneler, dedeler öldürülmüþ.
Benim adým ZEHRA.
21. yüzyýlýn dünyasýnda, bu dünyadan bir þey anlamadan, anama doymadan, Ermeni terörünün kurbaný olarak ayrýlýyorum.Benim ölümüme ferman verenler, aynen Suriyeli Aylan bebeðin ölümüne neden olan katil ve zalimler gibi, katil ve zalimlerdir.
Benim adým ZEHRA.
Sarkisyan'a ve herkese açýk sözcükler yazan bir cennete gideceðime göre de mutluyum. Sadece anamý babamý çok özleyeceðim. Onlara doyamadým. Ninem de öldürüldü. Tek tesellim Allah'ým, beni huzuruna alýrken yalnýz olmayacaðým. Çünkü terörist kurþunu benimle birlikte ninemin de canýný aldý.
Benim adým ZEHRA.
Bu dünyadan; Suriye'deki zalimden kaçarken Akdeniz'de boðulan Aylan kardeþim gibi, Filistin'de öldürülen kardeþlerim gibi, Serebrenitsa'da öldürülen kardeþlerim gibi, Hocalý'da katledilen yaþýtlarým gibi, esas huzura gidiyorum. Ýncitilmeyeceðimiz, ebedi sevineceðim yerde, Cenab-ý Allah'a gidiyorum.
Benim adým ZEHRA.
Ben bir bebeðim. Günahsýz ve çaresiz bir bebek. Lakin þunu biliyorum ki; esas divanda muhakkak mahkeme kurulacaktýr. Ve ben orada, günahsýz bebeklerle birlikte yükseklere varacaðým. Ve olan her þeye þahitlik edeceðim.
Benim adým ZEHRA.
Duydum ki; benim teröristlerin mermisi ile katledilmem, bu koca dünyada, bu koca dünyayý yönetenlerin içinde, sadece Tayyip dede ile Ýlham dedeyi üzmüþ. Duydum ki; benim için, Tayyip dedem, Ýlham dedemi aramýþ ve üzüntüsünü ifade etmiþ. Benim için Azerbaycan ve Türkiye üzülmüþ. Biliyor musunuz, bu bana yeter!
Benim adým ZEHRA.
"Her þeye þahitlik edeceðim" dedim ya! Bana zulümlerine de "Benim gibi bebekler ölmesin" diye çaba harcayanlara da þahitlik edeceðim.
Benim adým ZEHRA.
Benim için üzülmeyin. Çünkü ben; kimsenin bir kere gittiðinde, bir daha dönmek istemeyeceði yere gidiyorum. Allah'ýma gidiyorum! Artýk korkacak zerrem yok. Sizi seviyorum. Beni unutmayýn! Aylan'ý da unutmayýn! "Yeni Zehra'lar ve Aylan'lar olmasýn" diye unutmayýn!
***
Ben Sevil'e gelince; Aylan bebeðin cansýz bedenini gördüðümde yaþadýðým sarsýntýyý, kaç gündür Zehra bebekle yaþýyorum. Zehra'nýn kanlý vücudu, kaç gündür oðlum Ýlyas'la mesafeme neden oldu. Anasýnýn baðrýndan koparýlan Zehra'dan utandýðým için, Ýlyas'ý öpmedim koklamadým. Zehra görüp de annesini istemesin diye! "Zehra üzülmesin" diye.
Evet biz de þahitlik edeceðiz. Biz de esas divanda bulunacaðýz. Hepimiz; görüp ve yazamadýklarýmýz, anlatamadýklarýmýz, konuþtuklarýmýz ve konuþmadýklarýmýz için, Allah katýnda hesaba çekileceðiz. Cenab-ý Allah mahcup etmesin. Amin.
