Elde ettiði avantajlara bakýnca Fenerbahçe için bir keyif maçýydý bu. Yitirse bile yarýþtaki havasý bozulmazdý. Kadro zenginliði, moral faktör, evinde oynamasý... Hemen her özellik Fener’i öne çýkarýyordu.
Beþiktaþ’ta durum tersineydi. Yenilmek yalnýzca Fenerbahçe ile arayý açmayacak baþka rakiplerine karþý da kaybetmiþ gibi olacaktý.
Ama kazanmak var ya... Müthiþ bir zenginlik yaratacaktý.
Bunu bilerek gerektiði gibi tempolu girdi maça. Topu çabuk kullanmanýn özenini gösterdi. F.Bahçe zaten hýzlýydý. Ve ortaya soluk kesen müthiþ bir çekiþme çýktý. Beþiktaþ’ýn Olcay’la kazandýðý parmak ýsýrtan golü alkýþladýk önce. Emenike durumu hemen eþitleyince, goller iki tarafa da iþtah þurubu gibi geldi. Beþiktaþ hem hýzlý hem hýzý içinde sakindi. Sarý kart sýnýrýnda dört adamý vardý. Fener daha gergindi. Meireles’in Veli’nin bacaðýna niþan alarak basmasý bunun eseriydi. Kýrmýzýyý görünce, azalan Fener açýðý kapatmanýn tempo artýþýný gösterirken, düþünsel bir rahatlýða giren Beþiktaþ biraz durgunlaþtý ve bu yeni bir gol yemesine yol açtý. Ýkinci golü yemesinin nedeni duraksamaktý. Bu da Beþiktaþ’ý uyandýrdý. Yeniden vites yükseltmesi üç dakikada iki Almeida golü getirdi.
Ýkinci yarýda durumu kurtarmaya çalýþan bir eksik Fenerbahçe sanki fazla oynayan taraftý. Oyunu açarak, kenarlarý hýzla kullanarak, önde basarak durgunlaþan Beþiktaþ’ý etkisi altýna aldý. Beþiktaþ fazla oynamanýn ve önde olmanýn avantajlarýný kullanamadý. Yavaþladý, top kayýplarý yaptý. Fizik olarak düþtü... Ýlk yarýdaki kalitesini yitirmesinde en önemli etken, Fernandes, Oðuzhan ve Töre’nin mücadele enerjilerini tüketmelerinin rolü büyüktü. Ýþte Beþiktaþ böyle bir þey. Bir maç içinde bile ýsýtýyor da üþütüyor da...
Maçta hakem kararlarýnýn tartýþýlacak olanlarý da var. Fener’in sayýlmayan iki golü ofsayt ve fauldü. Necip’e çýkan ikinci sarý, onu çeken Caner’e de çýkabilirdi. Necip’i seçip, attý! Emenike’nin Sivok’a kafa atmasý, sarý deðil, kýrmýzýydý. M.Pektemek’e çarpan topa penaltý verebilirdi... Alves’in 80 ve 81.dakikalarda Oðuzhan’a basmasý ve Ersan’a dirsek atýþý sarý kartlarý gerektirirdi. Ama bunlar bile maçýn tadýný kaçýrmadý.
