Beþiktaþ epey erkenden gol yedi ama; bunun sarsýcý etkisini üzerinden çabuk attý. Maç 0-0 devam ediyormuþ gibi oynamayý sürdürdü... Sonucu, profesyonel bir soðukkanlýlýkla kabulleniþ; takýmýn normal futbolunu sürdürmesini saðladý. Beþiktaþ”ýn bu olgun tavrýný beðendim.
Talisca’nýn geçen seneki formundan uzak olduðu konusunda eleþtiriler yapýlýyordu ama, bu kanýyý dün gece çöpe attý. Çünkü çok çabaladý, goller attý, bir golü sayýlmadý, omuzu sakatlansa da oyuna devam etti. Beceri var, fedakarlýk var, her þey var; daha ne olsun?
Sayýlmayan golü öncesi, hava topu mücadelesinde Babel için faul düdüðü çalýndý ama; o pozisyonlara faul kararý verilmeyen maçlarý da çok gördük. Bu yüzden kararsýz kaldým.
***
Beþiktaþ bazý maçlarda; “Bir þekilde, nasýlsa, eðrisi doðrusuna denk gelir gol atarým” diyerek, oyununu zamana yayma yanlýþlarý yapýyor ve becerilerini erteliyordu... Dün gece böylesine zamaný boþa kullanma gafleti içine düþmedi. Her an oyunun içinde oldular.
Ýkinci yarý, çok daha tempolu baþladý. Negredo; Antalyalý Celustka’nýn bir geri pasý hatasýna yetiþti ama, vuruþunu yapacak fýrsat bulamadý. Bence daha uyanýk ve seri bir futbolcu, o pozisyonu deðerlendirirdi. Bu halleriyle Negredo, bir zamanlar F.Bahçe’deki Güiza’nýn durumuna dönüþüyor. Neyse ki, Talisca var.
***
Oyunun genel seyrine baktýðýmýzda, Beþiktaþ’ýn maç içinde derin med-cezirler yaþamadýðýný görüyoruz. Belli bir akýþ/süreklilik/takým oyunu üçgeni içinde kaldý.
Vida ilk maçýnda, (Bazen sarsýlsa da) daha iyi olacaðýnýn sinyallerini verdi. Gary Medel’in eliyle oynadýðý pozisyon, net bir penaltýydý.
