15 yýlýný teknoloji giriþimcisi olarak biliþim sektörüne vermiþ ve ne kazandýysa da bu sektörden kazanmýþ birisi olarak çokça geç kalmýþtým.
Bu ay þirkette hedeflerimizi tutturduðumuzda böyle bir karar aldýk tüm mesai arkadaþlarýmla. Bu ay ve iþlerimizin iyi gittiði her ay en az 10 bilgisayar hediye edelim dedik anadoluda bilgisayar eksiði bulunan okullara.
Ekmeðimizi bu iþten, bilgisayardan kazanýyorduk. Ýþ ilanlarýmýzda bilgisayar konusunda deneyimli çalýþanlar arýyorduk ama bu iþin temeline yatýrým yapmak aklýmýza gelmemiþti.
Ýlk 10 bilgisayar için bir ön bilgi paylaþýmý yaptýðýmda iþin ciddiyetini, biraz da vehametini anladým.
Ýki günde 400’ün üzerinde baþvuru gelmiþti. Gelen baþvurularýn her biri birer müthiþ insan hikayesi, her biri birer ezberbozan öðretmen öyküsü. Öyle ya, öyle olmasa Þýrnak Cizre’den, Hakkari Çukurca’dan, Kars’tan, Kaðýzman’dan, bir öðretmen böyle bir ilana nasýl hemen ulaþýp bir de üstüne baþvuracaktý?
Okuduðum bazý mesajlar aðlattý.
Yapýlacak çok þey olduðunu hatýrlattý.
Sadece yazarak, çizerek, eleþtirerek ya da öneride bulunarak bu iþin çözülmeyeceðini hatýrlattý.
Bizler, yazan-çizen insanlar bazen yazdýðýmýzda görevimiz bitti zannediyoruz. Ýþimizi yapmýþ hissediyoruz.
Týpký sosyal medyada kan ihtiyacý duyuran paylaþýmlarý kendi profilimizde kendi takipçilerimizle paylaþýnca görevimizi yapmýþ hissettiðimiz gibi. Sunî bir tatmin.
Okullarýn çok fazla þeye ihtiyacý var.
Bilgisayar, jeneratör, projeksiyon cihazý, monitör vb.
Baþvurularýn tümünü tek tek, dikkatle okudum. Gencecik öðretmenlerdi. Seslerini duyuracaklarý hiçbir mecralarý yoktu. Þemdinli’de bir öðretmen, bütün gücüyle çýðlýk atsa sesini kime duyurabilir?
Sadece doðu-güneydoðu da deðil, hiç beklenmedik þehirlerin köylerinde çok büyük eksiklikler varmýþ, Ýstanbul’a karayoluyla bir saat mesafede hayatýnda bilgisayar görmemiþ çocuklar varmýþ, bu baþvurular sayesinde öðrendim.
Bir de sosyal medyanýn gücünü kullanarak bu okullara yardým toplamak, ihtiyacý hayýrseverlerle buluþturmak da bir yöntem olabilirdi. Ama tercih etmedim. Bu beni ve þirketimi tembelleþtirecekti, yukarýda bahsettiðim sanal tatminden dolayý.
Düþünün ki anadoludaki bu denli teknolojik yoksunluk varken biz nasýl dördüncü sanayi devriminden, robotlardan, yapay zekadan, Mars’da hayattan, nesnelerin internetinden bahsedebiliriz? Bilgisayara dokunmadan büyüyen çocuklar hayata nasýl adapte olacak?
Deðerli öðretmenlerim, zor þartlar altýnda öðrencilerine sýký sýkýya sarýlmýþ, vatan, millet, bayrak aþkýyla çocuklarýný yarýna hazýrlamaya çalýþan öðretmenlerim.
Bu konu bir sosyal sorumluluk projesi deðil. Bu bir milli görev, bir zorunluluk. Öyle görüyor, öyle kabul ediyoruz.
Ýlk ilaný açtýðýmýzda her ay 10 bilgisayar diye yola çýkmýþtýk. Ama ihtiyacýn sadece bilgisayar olmadýðýný mesajlarýnýz sayesinde öðrendim.
Bir platform kuracaðýz sizlerle, bilgi teknolojileri baþlýðý altýnda okulunuzun ihtiyaç duyduðu tüm ürünleri oraya girebileceksiniz. Biz de sýrayla, ihtiyacýn aciliyetine göre en hýzlý þekilde üstesinden gelmeye çalýþacaðýz.
Birkaç gün içinde platformu hayata geçirip sizlere duyuracaðým. Lütfen tüm sosyal aðlarýnýzdan beni takipte kalýn.
Tek ricam gerçekten ihtiyaçlý iseniz baþvurun. “Olsa da olur olmasa da olur” ihtiyaçlarýyla vakit kaybedip olmazsa olmaz’larý çözümsüz býrakmayalým.
Herhangi bir þekilde projeye katký saðlamak isteyenler lütfen e-posta ile “[email protected]” den bana ulaþabilirler.
