Annem, her iki amcam, her iki dayým, teyzem ve halam göçüp gittiler.
Geriye bir tek doksanýna merdiven dayamýþ yaþlý babam kaldý.
Artýk bir amcam, bir dayým, bir teyzem ve bir halam yok benim.
Hepsinin çok sayýda çocuklarý ve torunlarý var.
Ölüm bu…
Hiç belli olmuyor…
Azrail ansýzýn kapýnýza dayanýveriyor...
Büyük dayým Abuzer Aydýn’ýn en büyük oðlu çok oldu gideli öteye.
Yýllar ne çabuk geçiyor.
Dünün çocuklarýydýk.
Bugünün dedeleriyiz artýk.
Ve acý gerçek þu ki yýllarla birlikte bir bir eksiliyoruz.
Hiç beklemediðiniz bir anda aldýðýnýz bir haberle yýkýlýyorsunuz.
Hayat sizin elinizde deðil.
Yaptýðýnýz programlar bir anda deðiþebiliyor.
Yol haritanýz farklý bir mecraya evrilebiliyor.
Gideceðiniz güzergâh ansýzýn farklýlaþabiliyor.
Bu sabah (dün) Ýstanbul’dan Ankara’ya uçmak için beklerken memleketten aldýðým telefonla Ramazan Aydýn dayýmýn en büyük oðlunun da vefat ettiði haberini aldým.
Yakalandýðý o korkunç illet kýsa sürede bedenini tüketmiþti.
Daha ben memlekete gidip göreyim hazýrlýðý yaparken ölüm haberi geldi.
Dünya bu iþte…
Þah da olsanýz Þehinþah da, gideceksiniz bir gün...
O günü bir tek Rabbimiz biliyor.
O yüzden hesaplarýn bir kýymet-i harbiyesi yok.
O kucaðýnda büyüdüðümüz, baþýmýzý þefkatle okþayan dayýmýzýn yerindeki dayýmýn oðlu Mustafa Aydýn da yok artýk.
Bir bir eksiliyoruz.
Ne çok düþkündü bana.
Ne çok severdi.
Her aradýðýnda sevgisini ve düþkünlüðünü gözyaþlarýyla belli ederdi.
Yaþça büyüðümdü.
Dayýmdý o benim.
Cömertti.
Mertti.
Tam bir dava adamýydý.
O yaþýnda bile davasý uðruna vuruþmaktan çekinmezdi.
Hasbiydi.
Tam bir Reis sevdalýsýydý.
Ölümüne baðlýydý.
Þimdi yok artýk.
Ve ben çaresizlik içinde, cenazesine nasýl yetiþeceðimin telaþýyla saðý-solu arýyorum…
Bir yanda bugün (dün) saat 15’te Adalet Bakanýmýz Abdulhamit Gül kardeþimle olan randevuma gelemeyeceðimi bildirirken bir yandan çevre illerden birine bilet bulmaya çalýþýyorum.
Çünkü o saatte Adýyaman’a uçuþ yok.
Eski danýþmaným, kardeþim Selman Polat saðolsun her zamanki gibi imdadýma yetiþip yükümü hafifletiyor.
Gaziantep uçaðýnda yer buluyoruz nihayet. Gaziantep’ten de 2-3 saatlik karayoluyla artýk...
Evet dostlar hayatýn gerçeði bu iþte!
Bir varsýnýz bir yok.
Hoþ bir sada býrakanlardan olmak lazým.
Gerisi laf u güzaf!
Mustafa dayým hasbiliðiyle hoþ bir sada býrakýp gidenlerden oldu.
Cenaze namazýna yetiþemeyeceðim için üzgünüm.
Sen son bir kez göremediðim için de...
Beni affet!
Güzel bir mü’mindin.
Adamýn hasýydýn.
Gönlümde yaþamaya devam edeceksin.
Mekânýn cennet olsun güzel dayým!
***
Ölüm bu,
Fukara ölümü
Geldim, geliyorum demez.
Ya bir kuþluk vakti, ya akþamüstü,
Ya da seher, mahmurlukta,
Bakarsýn olmuþ olacak.
Bir hastan vardýr umutsuz,
Hasreti uykularda,
Hasreti soðuk sularda.
Gayrý iki korku çiçeðidir gözleri,
Ýki mavi kocaman korku çiçeði,
Açar derin kuyularda...
(Ahmed Arif)
