Bir ülke düþünün... Bütçe giderlerinin yüzde 75’ini memur ve emekli maaþlarý oluþturuyor. Diðer tüm iþler geriye kalan yüzde 25’le yapýlýyor. Hangi ülke bu diyeceksiniz hatta çoðunuzun aklýna Kuzey Kýbrýs gelecek ama deðil. Bahsettiðim ülke Yunanistan.
Ýflas ederse Türkiye’den “tarihi düþmanlýk” mantýðýndan yola çýkarak sevinenler olacak ama bu iþin bize de ciddi bir faturasý olacak. Öncelikle de turizmde.
2014’te krizin ardýndan gelen ucuzlukla Yunanistan turist sayýsýný yüzde 24 arttýrdý, bizim artýþ oranýmýz yüzde 6’da kaldý.
***
Avrupa Birliði ve IMF, Yunanistan’dan memur ve emekli maaþlarýný düþürmesini istiyor. Bir de KDV oranlarýyla oynanmasýný.
Eðer Atina bu adýmý atarsa 7,2 milyar Euro’luk kredi dilimi serbest kalacak.
Aksi takdirde Yunanistan ne memur ve emekli maaþlarýný ödeyebilecek ne de IMF’e olan 1,5 milyar dolarlýk geri ödemeyi yapabilecek.
Böyle bir durumda Yunanistan kendi para birimi Drahmi’ye dönebilir ama Brüksel için de kötü senaryo, Avrupa Merkez Bankasý için de...
Zira böyle bir durumda Yunanistan’a kredi veren Avrupa ülkelerinin bankalarý da zora girebilir. Sonuç olarak izlediðimiz kavganýn bir ayaðý bu ama bir diðer ayak daha var...
***
Para basmak bir ülkenin egemenlik haklarýnýn baþýnda gelir. Yunanistan Euro’dan çýkarsa mali birliði korumak ya da geliþtirmek eskisinden çok daha zor olacaktýr.
Ýngiltere 2017 yýlýnda Avrupa Birliði üyeliðine devam edip etmeme konusunda referanduma gidiyor.
Yunanistan da bu yola sapabilir zira elinde olan tarým ürünlerini ambargo yüzünden Rusya’ya ihraç edemiyor mesela. Tüm bunlarý alt alta yazmamýn sebebine geleyim...
Türkiye için AB’ye tam üyelik hedefi çok uzun yýllardýr yaþamsal öneme sahip bir nokta olarak algýlandý.
Sonra Brüksel’in istemezük tavrý heyecaný soðuttu ama siyasetin büyük kýsmý için hala ana hedef AB’ye tam üyelik.
Hedef deðiþtirmek yerine koyduðumuz hedefteki deðiþiklikleri de gözden geçirmemiz lazým...
