Arada 7 puan fark var, Beþiktaþ bunun rahatlýðý ile maça gevþek baþladý diyeceðim ama; pek öyle de bir durum yoktu. Hem Beþiktaþ, hem ben, hem herkes; ne olduðunu anlamadan arka arkaya goller patlak verdi.
Sonrasýnda; yaþadýðý panikle yapabileceklerini yapmakta zorlanan, telaþ içinde bir takým gördük. O hengamede, daha da fazlasýný yiyebilirdi.
Adabayor’un attýðý maçýn ikinci golü; hem tartýþmalara yolaçacak cinsten hem de ders diye gösterilmesi gereken bir momentum anýydý. Beþiktaþ’ýn ofsayt itirazlarý oldu. Cüneyt Çakýr kabul etmedi ama; Adebayor’un durumu; kafa karýþtýrýcýyd. Eðer golü, (Bir ara pasif ofsyat konumu itibariyle) pozisyonun devamýnda atmýþsa, evet ofsayt... Yok, “Pozisyon deðiþikliði” olmuþsa, gol geçerli olur ama; adam yerinden kýpýrdamamýþtý ki... Adebayor ayný noktada ve bir anda aktif hale geldi. O deðiþtiði varsayýlan pozisyon; hangi arada, nasýl, hangi gerekçeyle gerçekleþti?
Benim de kafam karýþtý.
***
Öyle ya da böyle... Onca yenmiþ golden sonra birinin resmiyetini tartýþmak neye yarar? Adamlarýn atamadýðý bir sürü baþka fýrsat vardý. Onlarý da yemediklerine þükretsinler.
Beþiktaþ’ý bu sezon hiç bu kadar umutsuz, çaresiz, etkisiz ve baþýbozuk görmedik. Bunun nedenini tartýþsýnlar.
Evet, hakemin tutarsýz/yanlýþ/garip kararlarý oldu ama; bu þok yenilgiyi Cüneyt Çakýr’a endeksleyip tereyaðý gibi üste çýkmasýnlar. Bu takým sorumluluk duygusunu yeteri kadar üstlenmemiþti ve yaþadýðý þoku panik futboluyla artýya çevirmeye çalýþýyordu.
Bu savrukluk, Baþakþehir gibi bir takýma karþý söker miydi?
Bir yol kazasý oldu diyelim ama; araç yolda giderken tamponla vurmadý, þarampola yuvarlandý.
