Rahmetli Bülent Ecevit’in Adalet Partisi’nden devþirilen 10 milletvekiline bakanlýk vermesiyle 1977’de kurulan hükümet, beceriksizlik ve iþ bilmezlik örneklerini sergiledi birbiri ardýna. Piyasada yaðdan kahveye, þekerden sigaraya kadar hiçbir þey bulunamýyordu. Bildiðimiz yemeklik yað karaborsada, insanlar arabalarýna bir damla benzin almak için geceleri benzincinde uyumakta ve Halkçý Ecevit yerine Ecevit Ýstifa çýðlýklarý yeri göðü inletmekte. Böyle bir ortamda TBMM’deki beþ boþ koltuk için yapýlan seçimlerde CHP, deyim yerindeyse nal topladý ve koltuklarýn tümünü AP kazandý. Ecevit bunun üzerine istifa etti; AP’nin kurduðu MSP ve MHP’nin dýþarýdan desteklediði üçüncü Milliyetçi Cephe Hükümeti göreve baþladý...
80’LER: 12 Eylül 1980 tarihinde 27 Mayýs 1960’la birlikte, üçüncü darbe sonucu siyasetin alt üst edilmesiyle 80’ler baþladý. Bütün partiler, hatta Atatürk’ün kurduðu CHP bile kapatýlmýþtý. Ege Ordu Komutanlýðýndan, kimi orgenerallerin bir gecede emekliye ayrýlmasý sonucu Kara Kuvvetleri Komutanlýðýna paraþütle inen Kenan Evren, oradan Genelkurmay Baþkanlýðý koltuðuna oturmuþtu. Nurettin Ersin Kara Kuvvetleri Komutaný, Nejat Tümer Deniz, Tahsin Þahinkaya Hava, Sedat Celasun da Jandarma Komutaný olarak Evren’in yanýnda yer alýyordu.
Amerika 12 Eylül darbesini yönettiðini hiç saklamadý. Hatta Baþkan Jimmy Carter, CIA görevlisi Paul Henze’yle telefon görüþmesini gülerek anlattý herkese. Henze, Baþkan Carter’a “bizim çocuklar baþardý efendim!” diye müjdelemiþti darbeyi.
Amerikan yönetimi pek mutluydu ama Türkiye’nin üzerine kapkara bir örtü serildi. Sayýsý kimine göre 6 yüz bin kimine göreyse 1 milyonu bulan vatandaþ gözaltýna alýndý, çoðunun sorgusu bile yapýlmadý, aylarca yattýktan sonra bir gün salýverildi! Bugün bile, o dönem gözaltýna alýnanlar nedenini de niçinini de hala öðrenemedi...
Kenan Evren “Devlet Baþkaný” oluverdi bir gün. Tam yedi yýl boyunca o koltuðu iþgal etti. Bu arada, Mustafa Kamil Zorti’nin yani, Kenan Paþamýzýn, akýllara zarar vecizelerini (seçme saçmalar olarak da okunabilir) toplayan “Netekim” adlý kitap satýþ rekorlarý kýrýyordu! Türkiye artýk ondan korkmuyor sadece gülüyordu...
(Yarýn: Turgut Özal’lý yýllar...)
