Beþiktaþ aslýnda maça soðukkanlý baþladý. Rakibinin baþlama düdüðü ile birlikte üstüne gelmesini, akýllý bir stratejiyle soðutmasýný bildi. Ardýndan kendi dirildi ve golünü de attý.
Siyah-Beyazlýlar maçýn aðýrlýklý bölümünde, rakip futbolcularýn her topu ayaðýna alýþýnda, topa müdahale eden futbolcusunun arkasýna, destek veren yedek bir levazýmcý yerleþtirdi. Bunu epey sürdürdüler. Hatta Beþiktaþ, ne bu sezon ne de geçen sezon, kademe anlayýþýný hiç bu kadar uzun sürdürülebilir yapamamýþtý. Bu baþarýsý, Asteras baskýlý olsa da, Beþiktaþ’ý maçýn açýk hakimi yapmýþtý. Her þey çok güzel gidiyordu.
Ama yenilen ilk golden sonra, futbolcularýn maça odaklanma yoðunluðu bir anda kayboldu. Maçýn yönü ve akýþ debisi deðiþti. Gelen baský, takýmý telaþa düþürdü. Kontrol elden gitti.
Maçý 75 dakika akýlla sürdüren ve oturmuþ klas bir Avrupa takýmý görüntüsü veren Siyah-Beyazlýlar; bir anda klas takým olmaktan çýktý, bizim klasik takýmlara dönüþtü. 180 derecelik ani dönüþ, neredeyse maçý kaybettirecekti. Olay, maçýn sonu yaklaþtýkça maçýn bittiði duygusunun getirdiði gevþemekten kaynaklanýyordu. Profesyonel bir takým böyle oynamaz. Maçýn dörtte üçünü oynadýðýn ciddiyet, son l5 dakikada nasýl ortadan kaybolur? Maçý boþverdiðin an, rakibini uyandýrýyorsun.
Olan bitene inanamýyorum.
Evet, beraberlik gruptan çýkmayý garanti ediyor ama; gruptan sonrasý için kuþkularý da beraberinde getiriyor. Umarýz çabuk toparlanýr ve maçýn 90 dakika olduðu bilincine yeniden kavuþur.
Bu arada, Demba Ba’nýn Beþiktaþ’ý 1-0 öne geçiren golü, birinci sýnýf futbolcularýn atacaðý türdendi. Geliþine mükemmel vurdu. Helal olsun.
Coþkuyla kutlamaya hazýrlandýðým Beþiktaþ’ý biraz buruk kutluyorum.
