Ne kadar çok umutlanmıştık... Galatasaray, Real Madrid karşısında bir kez daha kazanır diye olağanüstü de ümitlenmiştik... Duygusal toplumuz... Ama bazen de duygularımızın esiri oluyoruz...
Maça dönüp bakıyoruz. Real Madrid ile Galatasaray’ın oynadığı oyun, birbirine benzer gibi... Ama benzemeyen bir yer var. Bireysel hatalarımızın bir türlü vazgeçilemez şekli ve şemali, kalemize gol davetiyesi çıkarıyor.
Maçın daha dokuzuncu dakikalarında dünya çapındaki golcü Ronaldo, Galatasaray kalesine gol attı. Açalım biraz bu golü... Eboue ile Semih öyle bir pozisyon hatası yaptılar ki; böyle bir golcü futbolcuya böyle bir şans verirsen golü ataacaktı elbette...
Galatasaray, savunma yanlışlarının kurbanı oldu.
İkinci Real Madrid golünü, Benzema’nın ayağından seyrederken; aynı şekilde hataların devamını izledik.
Galatasaray, ilk yarıyı iki gollü yenilgiyle bitirirken benim bütün beklentilerimin içindeki bir futbolcu vardı: Burak Yılmaz... Galatasaray’ı 10 kişi oynamaya mahkum etmiş gibi sahada yok gibiydi. Ne pozisyona girdi. Ne şut attı. Var mıydı, yok muydu vallahi billahi yanımda beraber izlediğim İbrahim dostumla birbirimize sorar olduk...
Eşit şartlarda top oynar gibi gözükeceksin... Ama kendi yanlışlarından dolayı trafik kazası geçirmiş otomobil şoförü gibi kaybetmeye mahkum olacaksın.
Yok böyle bir şey...
Üzüntülerim farklı...
Ben Galatasaray’ın bu maçta farkla yenilen değil, bu maçı kaybetse bile İstanbul’da Telekom Arena’da şansını devam ettirecek bir skor beklentisi içindeydim.
Olmadı... Zaten öyle bir özellik var ki... “Real Madrid’e kaybedersen kimse sana kızmaz” diye bir zihinsel düşünce vardı toplumumuzda. Kaybedersek normal, kazanırsak olay... Doğru... Şimdi biz normali kabullendik.
Kötü oynamadı Galatasaray... Ama bireysel savunma yanlışları Fatih Terim’in karşısındaki Mourinho’yu bir kez daha bu skorla taçlandırmış oldu.
Buraya kadar gelmiş bir Galatasaray’ı yerden yere vurmanın anlamı yok. Ama isterdim ki bu kadar yanlışları savunma adına yapmamış olsaydık... Arena’ya daha farklı bir şekilde dönerdik diye düşünüyordum. Olmadı. Demek ki buraya kadarmış.
