Kayserispor, içinde bulunduðu aðýr bunalým günlerinden sýyrýlmak için iyi niyetle mücadele verse de; futbollarýna genellikle bir kýrgýnlýk, bir yýlgýnlýk hakim... Ne yapsalar olmuyor!
Beþiktaþ, psikolojisi bozuk rakibi karþýsýnda hiç zorlanmadý. Burak Yýlmaz’ýn üç pozisyonu ve bir kez de Ljajiç’in giriþimleri sonunda, Atiba’yla erkenden sonuca gitti.
Burak birbiri ardýna kaçýrdýðý posizyonlarýn birinde, Ljajiç bomboþ ve çok uygun durumdayken, kaptan onu görmezden geldi. Böylesine sýð ve gereksiz bir ego kabul edilemez. Mutlaka pas vermeliydi.
Ne Burak bir daha buna yönelmeli, ne de Beþiktaþ bu kayýtsýzlýða tepkisiz kalmamalýdýr. Neyse... Kaçýrdý, kaçýrdý; sonunda o da attý. Beþiktaþ ilk yarýyý 6-0, belki de 7-0 önde bitirebilirdi.
***
N’Koudou’nýn sol kanattan gösteriþli bindirmeleri, “Fýrtýna Açýk” dediðimiz karakterdeki futbolculara ait dinamik bir özellik... Maçýn hem sorunsuz kazanýlmasýna hem de oyunun görsel zenginliðine, ciddi katký verdi.
Gökhan Gönül’ün golü öncesinde, Caner’in pas vermeden önce; topun taç çizgisini geçip-geçmediði konusu VAR’la kanýtlanmýþ gibi gösterildi. Ama iþin tuhafý; ben VAR’a raðmen, topun tamamýnýn çizgiyi geçtiðine inanmadým. Bu kararda bir yanýlma mý var? Yoksa ben mi boþ konuþuyorum.
***
Beþiktaþ’ýn istekli oluþu ve golden baþka hiçbir þeyi düþünmeyen hali; elbette her türlü takdire ve saygýya deðer... Ama Kayseri’nin yaþadýðý aðýr travmalarýn, takýmdaki çabuk çözülmeyi tetiklediðini de hesaba katmak gerek. Çünkü hiçbir rakip, bu denli kolay teslim olmaz!
Yani gerçeklerden kopmadan, ölçülü sevinin. Daðýlmýþ bir rakip, istekli bir Beþiktaþ, sorunsuz galibiyet... Ýþin özeti bu!
