Günün kahrý; gece Gazze'de çadýrlardaki bebekleri en teknolojik bombalarla yaktýlar!
Günün gafleti; bir top grubu þampiyon oldu, ülkenin yarýsý zafer sarhoþluðuyla sabahladý!
Trabzon'da bir emekli öðretmen Menderes'in asýlacaðý gün nasýl olsa bütün ahali Ankara'ya yürür ben avare kalmayayým diye þehirden yola çýkar. Samsun'a kadar tek baþýna yürür. Fakat kendisinden baþka yürüyen bulamayýnca aklýný kaybeder ve deli olur.
Biz þimdi bu dilemmalarýn pençesindeki zavallý Müslümanlarýz!
Bizim için iman galebesi olan Ayasofya camisinin, Mustafa Kemal önderliðinde beþi mason beþi de Ýttihat Terakki üyesi þahýslarýn imzalarýyla müzeye çevrilmesine karar verenlerin top gruplarýndan biri þampiyon oldu!
Geliþme çaðýndaki körpe yavrular sempatisinden dolayý nesebi geniþ Icardi denen topçu hatýrýna bu top grubuna payanda oldular! Dile gelmesi hoþ deðil ama aðabeyleri de Van'da hatýrýna diyelim ki payanda halindeler.
Günün telaþý içerisinde vukufiyet gerektiren sorular sormaya bile zamanýmýz da mecalimiz de yok!
Hangi koþunun atleti olduðumuzu, hangi menzile koþtuðumuzu bilmiyoruz.
En hafif tabirle "Vurulmuþum ben" þarkýsýndaki kurþun yiyen gibiyiz.
Acaba Allah gafletimizden dolayý menzilimizi çekip almýþ olabilir mi önümüzden, istikametimizden?
Biz nereye koþuyoruz?
Biz neye seviniyoruz?
Üzülebilme kabiliyetimiz kaldý mý? Kaldýysa neye üzülebiliyoruz?
Dünya denen dönek, eteðine takýlmayan namus erbabýný bir kýymýk gibi dýþýna atýyor.
Hizaya gelmeyen Müslüman'ý bir çöp gibi ayýrýyor!
Nereye düþtük biz?
Zamanýn behri hangi sahile savurdu bizi?
Bugün topçulara sevinmeyen bizim gibi adamlarý kim ne yapacak?
Bu edilgen sorular acziyetimizin ifadesidir.
Fakat inanýyoruz ki Allah Müslüman'a bu edilgenliði yakýþtýrmaz. Bu durumda bastýðýmýz yerden emin olabilen saðlam adamlarýmýz kalmýþsa, ne kadar kalabalýk olurlarsa olsunlar diðerleri hakkýnda bir hüküm verseler.
Allah Müslüman'dan bunu bekler.
Necip Fazýl'ýn "Durun kalabalýklar" diye ünlemesindeki sebep bu olsa gerek.
Bu kalabalýklar kendine uymayan ender-nadir sayýdaki Müslüman tavýrlý seçkin insanlardan rahatsýzlýk duyuyor.
Bu kalabalýklar baðlanmýþ gözleriyle nereye koþmaktadýrlar?
Biz ne yapacaðýz?
Önümüze kim düþüp de "katýl bize" dediyse katýldýk! Sonunda Ýslam için hayýrhah bir sonuç maalesef çýkmadý!
Ýsmet Özel'in "Bize yüzde 6 derler!" yazýsý güncelliðini koruyor.
Durumumuz yazýp geçilemeyecek kadar aciliyet kesp ediyor.
Bugünler idrak sahibi insanlarýn cehennemi adeta!
Gazze'de çocuklar yakýlýyor; ülkemizde stadyumlarda zafer naralarý atýlýyor!
Elverse de göðe yükselsek ve baksak halimize. Bizi nereye baðladýlar böyle?
Biz eskiden "top oynayalým ama top kafalý olmayalým" gayretindeydik. Bu bile hatýrasý güzel, bizi temiz tutan hüzünlü bir nostalji þimdi. Top kafalý olmayý geçtik topun kendisi olduk hep beraber.
O stadyumdan bu stadyuma, o ayaktan bu ayaða, o kaleden bu kaleye tepilen bir zillet içerisindeyiz!
"O güzel insanlar, o güzel atlara binip gittiler." Biz kaldýk burada; yaþadýðýmýz acýlý bir gurbet, acýklý bir gariplik hikayesidir!
Kifayet miktarý bir grup lütfetse de Allah, içinde biz de yer alsak. En azýndan bize yaþatýlan bu kýrýk hikâyenin ne olduðunu birbirimize sorup öðrensek.
Biz bu hesabý veremeyiz!
Allah'ýn gücüne gider; boylarýmýzý aþan gafletle yaþayýp ölmenin vebali üzerimizde. Akli melekelerimizi kaybetmek bile bu durumdan yeðdir! Müslümanca aklederek, bu güruhun önüne iki yana kollarýmýzý açarak, "bu yol çýkmaz sokak" demedikten sonra.
Bu nasýl püsküllü bela!
Bizden geriye hiçbir þey kalmadý!
Bizi kurtaracak olan amellerimiz yok!
Bir Hollywood platosunda en fazla sahne dekoru haline getirildik hepimiz!
Biz bu sahneden çýkmak istiyoruz!
Bu repliði tekrar etmek istemiyoruz!
Bu kurguyu reddediyoruz!
Bu rejiye sövüp sayýyoruz!
Allah aþkýna, zamanýn fitnesini çözmüþ üç beþ Müslüman ya söyleyin biz gelelim ya gelin buradayýz!
Ne eþlerimizin yüzüne bakacak adamlýktan ne çocuklarýmýzýn yüzüne bakacak babalýktan eser kalmadý bizde!
Biz bugünün problemini daha fark etmeden yarýnýn problemi ile meþgul ediliyoruz!
Bu oyundan, bu sahneden çýkalým!
Resulullah gibi çýkalým!
Oynamayý reddedelim!
Lâ diyelim!
Ve elbette Ýllallâh diyelim!
Ve bunu diyebilen müdrike sahibi birkaç kiþiyle bilinçli bir tercihle bir yerlerde buluþalým!
Belki bizi kurtaracak ameliye budur.
