Birinci Dünya Savaþý sonlandýðýnda, 1918 itibariyle Anadolu’nun çevresine yerleþtirilmiþ özellikle Boðazlar-Karadeniz hattýný tutmuþ Amerikan donanmasý tam 29 gemiden oluþuyordu!.. Görevleri Ýngiliz ve Yunan donanmalarý ile birlikte kuþatmayý sürdürmekti.
(Bakýn bu donanma konusu önemlidir. Donanmayý güçlendiren Sultan Abdülaziz darbeyle devrilip öldürülen padiþahtýr, Churchill 1914’te parasýný verdiðimiz 2 savaþ gemimizi vermedi, FETÖ, Doðu Akdeniz doðalgazý mücadelesi baþlarken önce donanmayý hedef aldý, bugün de ABD Kýbrýs çevresinde donanmasýyla bize bakýyor…)
Mustafa Kemal’in Bandýrma vapuru bu gemilerin kuþatmasýnýn arasýndan geçip Samsun’a 19 Mayýs 1919’da vardý!.. Bu gemilerden üçü, USS McFarland, USS Sands ve USS Sturtevant; zýrhlý Georgios Averof kruvazörünün önderliðindeki toplam 10 Yunan savaþ gemisiyle 7 Haziran 1922, günü Ermeni ve Rum çetelerine destek olmak için Samsun ve Trabzon’u bombaladýlar.
Niye?.. Çünkü Kuvvayý Milliye’nin gazi Meclis’i artýk, bu topraklarda baðýmsýz bir devletin kurulacaðýný net olarak gösteriyordu ve bu, Amerika’nýn Anadolu topraklarýnda bir manda yönetimi (mandate: vekil-baðýmlý yönetim) kurma planlarýný suya düþürüyordu. (Lozan’da gözlemciydi, TC ile diplomatik iliþki için 1927 yýlýný bekledi, Gazi Meclisi de 15 Temmuz’da 1 Dolar’lýk askerine bombalattý.)
7 Mayýs 1919’da Paris’te bir araya gelen Amerikan Baþkaný Wilson, Ýngiliz Baþbakan George ve Fransýz mevkidaþýClamanceu, Osmanlý’nýn paylaþýlmasýnda Türklere býrakýlan küçük bölgede Amerikan baðýmlý vekil yönetiminin kurulmasýnda anlaþtýlar.
Bu, aslýnda, dönemin Osmanlý kadrolarýnýn önemli bölümünün de inandýðý sözde bir çözümdü. Nitekim Ýsmet Ýnönü’nün o günlerde Kazým Karabekir’e yazdýðý mektuptaki þu satýrlar belge niteliðindedir: Eðer Anadolu’da halkýn Amerikalýlarý herkese tercih ettikleri zemininde, Amerika milletine müracaat edilse pek ziyade faydasý olacaktýr, deniyor ki, ben de tamamýyla bu kanaatteyim. Bütün memleketi parçalamadan Amerika’nýn murakebesine (yönetimine) tevdi etmek (vermek)yaþayabilmek içi yegane ehven çare gibidir… (x)
Mustafa Kemal,önce bu teslimiyetçi zihniyeti tarihe gömmüþ liderdir, Amerikan mandacýlarýna yönelttiði sert eleþtirilerdenÝnönü de nasibini almýþtýr.
NUTUK’ta þöyle der: Ecnebi bir devletin himaye ve sahabetini (sahipliðini)kabul etmek insanlýk evsafýndan (niteliklerinden)mahrumiyeti, acz ü meskeneti (güçsüzlüðü ve miskinliði)itiraftan baþka bir þey deðildir.
Ayný Ýnönü, 2’nci Dünya Savaþý sonrasýnda 12 Temmuz 1947’de Türk-ABD Ýkili Anlaþmasý’ný imzalayarak Amerikan vesayetini bu topraklarda baþlatan karakterdir, o vesayeti ancak, 15 Temmuz 2016’da yýkabildik!..
Bütün bunlarý neden anlatýyorum, çünkü saðda-solda, “biz sizinle ayný gemide deðiliz” diyerek bir tür seçkinci tavýr sergileyenler var.
Son sözü baþtan söyleyeyim, “Amerikan mandacýlarýnýn” torunlarý ve emperyalizmin bekçi köpekleridir!..
Bizim bir tane gemimiz var, o da 1919’dan bu yana seferde…
Tam baðýmsýzTürkiye hedefinde, fýrtýnalý denizlerle boðuþuyor, nadiren sakin limanlara yanaþýyor, ama, Mustafa Kemal’in anti-sömürgeci rotasýndan hiç þaþmýyor…
Millet bu gemidedir.
Ýhanetine suçüstü yaptýklarýmýz, bu topraklardan kaçmýþ, emperyalistin kucaðýnda yaþayanlar, memleketten kazandýklarýný panik halinde emperyalist ülkelerin bankalarýna kaçýranlar, oralarda-buralarda ev alýp, zor günlere hazýrlýk yaptýðýný söyleyenler falan…
Onlar bu gemide deðil…
Olmasýnlar zaten…
Gemilerinin adý nedir bilmem ama adýnýn önünde USS yazdýðý kesindir. USS: United States Ship, yani Birleþik Devletler Gemisi…
Ýþimiz olmaz, çok þükür…
KAYNAK: Mektubun tam metni için bkz. FALÝH RIFKI ATAY; Çankaya- Atatürk’ün Doðumundan Ölümüne Kadar, Ýstanbul, 1969, s.193-194.
